Hannes S. Jónsson, framkvæmdastjóri KKÍ var til viðtals í hlaðvarpi Valtýs Björns Valtýssonar, Mín skoðun. Hannes ræddi kostnað keppenda í yngri landsliðum Íslands í körfubolta.
Mörg dæmi eru um að fjölskyldur leikmanna þurfi að greiða hundruðir þúsunda svo að leikmenn geti spilað fyrir Íslands hönd á erlendum vettvangi. Hannes segir að sambandið hafi einfaldlega ekki efni á að standa straum af öllum kostnaðinum sem fylgir slíkum verkefnum.
„Þrátt fyrir að við séum að senda háa reikninga á iðkendur erum við hjá KKÍ að borga 24-25 milljónir til að halda úti yngri landsliðsstarfi. Starfið okkar kostar um það bil 80 milljónir í ár og þar af erum við að rukka foreldra um 50 milljónir.“
Hannes segir það vont að á sama tíma og landsliðskallið sé mikill heiður fyrir leikmenn og fjölskyldur sé reikningurinn sem því fylgir gríðarlega hár.
„Það sem krakkarnir greiða fyrir er uppihald, flug og sjúkraþjálfunarkostnað. Verð á flugi hefur hækkað mjög mikið á undanförnum árum og einnig uppihald þar sem við þurfum að borga allt í evrum. Mikið af þessum mótum eru í Austur-Evrópu þar sem við erum ekki með beinar flugsamgöngur og þá þurfum við að taka tengiflug og stundum fleiri en eitt“.
Hannes segir samtal á milli sérsambanda gott en bendir á að þau stríði öll við sama vandamálið og það séu lágir styrkir til afreksíþrótta af hendi ríkisins.
„Við erum búin að benda á það lengi að við þurfum aðkomu ríkisvaldsins að afreksstarfinu og það má ekki gleyma því að körfuknattleikshreyfingin hefur verið sett niður af afreksjóði ÍSÍ á undanförum tveimur til þremur árum. Við fáum þrjátíu og fjórar milljónir frá afrekssjóði en landsliðsstarfið kostar 150 milljónir í ár“.
Hannes bendir á að þetta snúist ekki einungis um yngri landsliðin því fjárskorturinn bitni líka á A-landsliðunum.
„Við þurftum að hætta við vináttuleiki í sumar hjá A-landsliðum karla og kvenna vegna þess að við áttum ekki efni á því. A-landsliðin okkar eru að fara í mikilvæga landsliðsglugga í nóvember og febrúar en við getum ekki undirbúið okkur almennilega fyrir þá vegna þess að það er ekki til peningur“.
Þátt Valtýrs Björns má finna hér