Stærðarflokkur | Lítið |
Röð innan flokks | 137 |
Landshluti | Höfuðborgarsvæði |
Atvinnugrein | Heild- og smásöluverslun, viðgerðir á vélknúnum ökutækjum |
Starfsemi | Heildverslun með timbur, byggingarefni og hreinlætistæki |
Framkvæmdastjóri | Ómar Gunnarsson |
Fyrri ár á listanum | 2016–2019 |
Eignir | 185.585 |
Skuldir | 105.137 |
Eigið fé | 80.448 |
Eiginfjárhlutfall | 43,3% |
Þekktir hluthafar | 2 |
Endanlegir eigendur | 2 |
Eignarhlutur í öðrum félögum | 0 |
Endanleg eign í öðrum félögum | 0 |
Fyrir 14 árum stofnaði Ómar Gunnarsson fyrirtækið Sérefni og líkt og hann segir þá var það „kortér fyrir hrun“. Hann átti því fljótt eftir að kynnast boðaföllum sem líklega hafa litað hans viðhorf til rekstrar.
Hann er fljótur til svara þegar hann er spurður um hverju hann þakkar þann árangur að vera nú í sjötta sinn á lista framúrskarandi fyrirtækja: „mín heimspeki í viðskiptum og lukka í viðskiptarekstri er að greina hætturnar betur en möguleikana. Því möguleikarnir hafa legið fyrir, en hætturnar verið miklu hættulegri“.
Ómar sem er veiðimaður grípur til myndlíkinga og skýrir út að þegar vaða skal á, þá þarf að velja vaðið vandlega, taka skrefin rólega og standa öxl í öxl við þann sem vaðið er með. Betra sé að taka skrefin rólega en að missa fótanna og lenda í ósi. Þannig lýsir Ómar sínu viðmóti til viðskipta.
Með þessu er hann ekki að segja að áhættufælni sé rétta leiðin, heldur fremur að í viðskiptum þurfi menn að vera varfærnir en vera útsjónasamir og fljótir að hlaupa til þegar að tækifærin gefast. „Þetta snýst um að vera fljótur að skipta um flugu þegar fiskurinn er til staðar en gefur sig ekki,“ segir Ómar og vísar til þess að stundum þurfi ekki miklar breytingar í vöru og þjónustu til að laða að nýja viðskiptavini.
Ómar er efnaverkfræðingur að mennt og hafði frá útskrift starfað í málningargeiranum, þegar hann ákvað að reyna sig á eigin spýtur og stofnaði Sérefni. Í upphafi sérhæfði hann sig í sölu á iðnaðar- og skipamálningu og harkaði nær eins síns liðs frá einni sölu til annarrar og reksturinn óx í hægum skrefum.
Um efnahagshrunið segir hann: „Það er einfalt. Ég græddi á hruninu og náði að kaupa fasteignir sem seldar voru á hrakvirði eftir að fasteignafélög fóru á hausinn.“ Ómar segist hafa náð að koma undir sig fótunum án fjarbindinga eða skulda. Svo afdráttarlaus er hann í skoðun sinni að hann segist hata skuldir og hefur aldrei trúað eða treyst á bankakerfið og „væri ekki í þessum sporum ef ég hefði gert það“.
Ómari er einnig tíðrætt um traust í viðskiptum en hann segist vilja geta staðið í skilum við alla, en það sé ekki alltaf svo á báða bóga. Hann segir að ef „traustið er fallið, þá er allt fallið“ og þannig gangi hann til leiks.
Eftir því sem umfang starfseminnar varð meira, tók að þrengja að verslun Sérefna í Síðumúla. Ómar segir að plássskortur hafi verið orðinn vandamál og tími kominn til „að hrökkva eða stökkva“. Með sýn til framtíðar gerði hann í fyrra 14 ára leigusamning fyrir nýja verslun á Dalvegi, sem hann telur afar góða staðsetingu. Allt kapp var lagt á að koma versluninni í gagnið fyrir sumarvertíðina í ár, en hætturnar sem Ómari er tíðrætt um leynast við hvert fótmál. Hlæjandi segir hann: „Sá ég fyrir Covid? Nei. Sá ég fyrir mér þessa miklu söluaukningu? Nei. Sá ég fyrir mér að flytja inn á háannatíma? Nei.“ En þrátt fyrir ýmis ljón í veginum gekk dæmið upp og glæsileg verslun á Dalvegi hefur litið dagsins ljós.
Ómar sótti sjóinn á yngri árum og segist draga þaðan ákveðinn lærdóm um uppsetningu verslunar. Þar grípur hann aftur til myndlíkingar og segist líta á verslunina eins og flæðilínu í frysitogara. Viðskiptavinurinn þarf ákveðna snertifleti til að fá ósk sína uppfyllta: ekkert megi vera þar út undan og nauðsynlegt sé að tryggja að allt ferlið taki sem stystan tíma án þess að það komi niður á gæðum þjónustunnar. Þetta sé áskorun, sérstaklega þegar mikið er að gera, en Ómar segir að með skipulagningu megi ná miklum árangri í þeim efnum. Mikil áhersla er lögð á ráðgjöf til viðskiptavina og segir Ómar að fyrirtækið sé leiðandi á því sviði.
Í stað þess að ferðast til útlanda hefur landinn sótt sér ný hugarefni og segir Ómar að margir hafi snúið sér að því að breyta og bæta heimili sín. Málning er upplagt efni til að gera ásýndarmiklar breytingar án mikils tilkostnaðar og því hafi sprottið upp skyndilegur markhópur í sumar. Ómar segir það augljóst að á meðan „200 milljarðar“ verða eftir heima, sem annars var eytt í skemmtiferðir ytra, þá aukist viðskiptin í innlenda hagkerfinu. Innlendir söluaðilar hafi ekki farið varhluta af því og hjá Sérefnum hafi myndast langar raðir þegar mest lét.
„Okkar lukka og gæfa hefur verið að hafa aðgengi að góðum birgjum sem eru leiðandi á sínu sviði,“ segir Ómar og bætir við að málning sé ekki bara málning. Þannig þurfi að vanda þá vöru sem hentar á markaðinn og tækifæri séu að skapa nýjan markað, jafnvel með vöru sem virðist í býsna föstum skorðum. Ómar segir birgjana hafa verið framarlega í ýmsum litaafbrigðum, sem séu háð sveiflum rétt eins og í tískuiðnaðinum. Einnig hefur hann séð tækifæri í að vera með aðrar skreytingarvörur, s.s. veggfóður, rósettur og kalkmálningu. Í raun bjóði Sérefni heildarlausn til lita á allt nema flísar og parket.
Vöruþróun er mikil í þessum geira að sögn Ómars og tæknin taki stöðgum breytingum. Þannig nefnir hann til dæmis að mött efni sem hægt sé að þrífa með góðu móti hafi rutt sér til rúms hjá Sérefnum og nýr markaður hafi orðið til með þessa vöru, en aðrir hafi svo fylgt á eftir. Reyndar segir Ómar að það sé kyndugt þegar viðskiptavinir birtist með litaspjöld frá öðrum söluaðilum þar sem litir og samsetningar hafa augljóslega verið „fengnir að láni“.
Annars segir Ómar að hann horfi hæfilega mikið á hvað aðrir eru að gera en hugsi frekar um eigin stefnu og horfi þannig fram á veginn.