Eðlilegt er að fyrirtæki endurmeti virði eigna ef talið er ólíklegt að eignirnar skili tekjum sem réttlæti núverandi mat. Niðurfærsla Rio Tinto vegna álversins í Straumsvík virðist endurspegla svartsýni stjórnenda fyrirtækisins, en rétt er þó að túlka tölurnar varlega þar sem þær gætu verið leikur í samningaviðræðum fyrirtækisins við Landsvirkjun. Þetta segir Gylfi Magnússon, deildarforseti viðskiptafræðideildar Háskóla Íslands.
Fyrr í dag birti fyrirtækið árshlutareikning sinn. Þar kemur meðal annars fram að það hafi fært niður óefnislegar eignir vegna álversins um 269 milljónir Bandaríkjadala, eða sem nemur 37 milljörðum íslenskra króna. Er þar um að ræða bókfærða eign vegna væntra tekna í framtíðinni. Telur fyrirtækið ekkert virði í slíkri eign lengur og hefur niðurfært virði hennar að fullu.
Gylfi segir að ef ólíklegt sé að eignir fyrirtækja skili tekjum sem réttlæti það mat sem hefur verið á eignunum til þess sé eðlilegt að virði eignanna sé endurmetið í reikningum. Ársreikningastaðlar eru nokkuð strangir að sögn Gylfa, en mat stjórnenda um framtíðarhorfur í rekstri getur hins vegar haft talsverð áhrif á virði eigna og þar er bæði svigrúm til að vera svartsýnn eða bjartsýnn.
Rio Tinto sendi frá sér yfirlýsingu fyrir viku þar sem fram kom að fyrirtækið myndi kæra Landsvirkjun til Samkeppniseftirlitsins vegna markaðsráðandi stöðu þess. Sagði í tilkynningunni að ef Landsvirkjun léti ekki af „skaðlegri háttsemi sinni“ hefði Rio Tinto ekki annan kost en að íhuga að segja upp orkusamningi sínum og virkja áætlun um lokun.
Gylfi segir að þó að endurskoðendur verði að blessa reikninga fyrirtækisins geti stjórnendur með mati sínu um framtíðahorfur haft nokkurt mat á virði eigna og í tilfellum sem þessum geti það verið hluti af samningaviðræðum við Landsvirkjun. Segir hann því rétt að túlka niðurfærsluna varlega, en tekur þó fram að niðurfærslan endurspegli engu að síður svartsýni stjórnenda Rio Tinto með reksturinn í Straumsvík.