Innherji er skoðanadálkur ViðskiptaMoggans.
Það er á margan hátt sorglegt að sjá nýja leiðtoga landsins lýsa því yfir í hverju málinu á fætur öðru að engu sé hægt að breyta enda hafi allt verið ákveðið áður. Fjárlögin sem dæmi eru einfaldlega meitluð í stein, kerfið sjálft allt á sjálfstýringu og enginn hefur getu eða þor til að breyta neinu.
Inga Sæland og hennar eldhúsflokkur geta sannarlega ekkert gert. Þrátt fyrir að stæra sig af því að þau hafi og muni standa vörð um ákveðin málefni segir Inga nú að ekkert sé hægt að gera, allt sé fyrirframákveðið. Á heimasíðu flokksins lýsir hún því yfir að hún hafi staðið gegn sölunni á Íslandsbanka á sínum tíma enda allt einhver skelfileg spilling að hennar sögn. Ekki nóg með það því í aðsendri grein til Morgunblaðsins í júní 2024 skrifaði Inga, í tilefni þess að selja átti hlut ríkisins í Íslandsbanka: „Við erum löngu komin með upp í kok af því hvernig eignum okkar er stolið um hábjartan dag.“
Inga lýsir því að eignum almennings sé beinlínis stolið, væntanlega þá af stjórnmálamönnum sem ákveða vegferðina. Nú þegar hún sjálf límir saman ríkisstjórnina og hefur öll þau völd sem hún kærir sig um þá gerir hún ekkert. Hún treystir bara fjármálaráðherra til að vinna verkið, sem lýsti því nýlega yfir að 42,5% hlutur Íslandsbanka yrði seldur á þessu ári. Nú virðist þetta ekkert koma henni við. Hún er líka sjálf í ráðherrastóli og hennar hagur tryggur. Af hverju að vera með vesen og ógna greiðslum til sín og vina sinna við eldhúsborðið.
Ekkert er heldur hægt að gera í launamálum Alþingis, ráðamenn lýsa því yfir að það sé allt sjálfvirkt. Tvöfaldar greiðslur til ráðamanna, hvaða flokki sem þeir eru í til hægri eða vinstri, það er ekkert hægt að gera. Launin koma bara sjálfkrafa öllum að óvörum.
Fjármálaráðherra lýsir því síðan yfir glaðhlakkalegur að hann geti ekki beðið eftir að fara í gegnum listann sem hefur borist frá almenningi með tillögum að niðurskurði innan ríkisins. Hann er svo spenntur að hann ætlar að skipa nefnd til að fara yfir málið. Það eru einmitt þessar nefndir sem hafa skilað svo mikilli hagræðingu í gegnum tíðina.
Ef Kristrúnu Frostadóttur forsætisráðherra er alvara og vill skrúfa fyrir þessa gegndarlausu eyðslu á almannafé innan ríkisins þarf hún að byrja á því að skera niður þar sem stjórnmálamennirnir sjálfir finna mest fyrir því. Það eru raunverulegu skilaboðin sem almenningur bíður eftir.
Best er að nota orð Ingu sjálfrar, áður en hún varð ráðherra, til að lýsa því hvernig almenningur lítur á stjórnmálamennina og þeirra hagsmunagæslu: allir fyrir löngu komnir með upp í kok af því hvernig eignum almennings er stolið um hábjartan dag.