Sigurður Þórðarson segist ekki hafa brotið lög þegar hann sendi greinargerð sína til annarra en embættis ríkisendurskoðanda árið 2018. Greinargerðina sendi hann til Alþingis, fjármálaráðuneytisins, Seðlabanka Íslands, Umboðsmanns Alþingis, forseta Alþingis og embættis ríkisendurskoðanda.
Sigurður var settur ríkisendurskoðandi til að endurskoða Lindarhvol ehf. og hafa eftirlit með framkvæmd samnings milli Lindarhvols ehf. og fjármálaráðuneytisins þar sem þáverandi ríkisendurskoðandi, Sveinn Arason, var vanhæfur til þess vegna fjölskyldutengsla við stjórnarmann Lindarhvols ehf. Gegndi Sigurður þessu hlutverki frá 29. apríl 2016 til sumars 2018.
Í samtali við mbl.is í dag sagði Guðmundur Björgvin Helgason ríkisendurskoðandi Sigurð hafa brotið málsmeðferðarreglur ríkisendurskoðanda með því að dreifa greinargerðinni. Kveðið er á um reglurnar í lögum um ríkisendurskoðanda og endurskoðun ríkisreikninga.
Hann gagnrýnir einnig að Sigurður hafi beðist lausnar frá forseta Alþingis eftir að nýr ríkisendurskoðandi, Skúli Eggert Þórðarson, hafi verið tekinn við. Telur Guðmundur að um leið og Skúli hafi tekið við af Sveini hafi Sigurður ekki gegnt embætti setts ríkisendurskoðanda.
Í samtali við mbl.is segir Sigurður að þar sem hann hafi verið skipaður af forseta Alþingis hafi verið rétt að senda honum greinargerðina og biðjast lausnar frá honum.
„Ég er með allt annan skilning á mínu hlutverki. Ég var skipaður af forseta Alþingis, ekki af ríkisendurskoðanda, enda var meginástæða fyrir því að settur var ríkisendurskoðandi að koma málinu frá ríkisendurskoðun,“ segir Sigurður.
14. grein laga um ríkisendurskoðanda og endurskoðun ríkisreikninga kveður á um að senda skuli þeim sem sætir athugun eða eftirliti ríkisendurskoðanda drög að skýrslum og greinargerðum til umsagnar.
Í samtali við mbl.is sagði Guðmundur greinargerð aldrei hafa verið senda til umsagnar eða andmæla þeirra sem að hún fjallar um. „Það er grundvallarskilyrði í okkar málsmeðferð að við birtum ekki skýrslur eða gögn frá okkur öðruvísi en að gæta að því,“ sagði Guðmundur.
Sigurður segir stóran hluta greinargerðar sinnar fjalla um andmæli mótaðila, því sé ekki um lögbrot að ræða:
„Ef að þú berð saman greinargerð mína og skýrslu ríkisendurskoðunar þá sérðu það í skýrslu ríkisendurskoðanda að þetta með andmælin er á einni og hálfri eða einni blaðsíðu. Ef að þú ferð í greinargerð mína þá sérðu það að flest þau atriði sem ég fjalla um geri ég með skriflegum athugasemdum til mótaðilans, hann svarar mér og ég set sjónarmið hans fram í skýrslunni,“ segir Sigurður og bætir við:
„Ég er búinn að vinna við þetta í sextán eða tuttugu ár. Ég kann þetta alveg, ég þarf enga aðstoð frá manninum.“
Guðmundur segir Sigurð einnig hafa farið út fyrir umboð sitt, meðal annars með því að leita upplýsinga um meðferð stöðugleikaeigna.
Sigurður neitar því: „Ég bara næ þessu ekki. Ég skil ekki hvað maðurinn er að fara. Ég var bara að skoða þetta tiltekna verkefni sem ég fékk þarna,“ og bætir við:
„Ég meina um hvað fjallaði þetta? Það var meðhöndlun á stöðugleikaframlögunum þrotabúa bankanna sem að ríkissjóður eignaðist. Ég talaði við slitabúin og við Seðlabankann. Þetta voru aðilar sem að komu að þessu ferli. Átti ég bara að tala við Lindarhvol? Menn verða nú aðeins að átta sig á því hvað felst í því að vera endurskoðandi.“