Berglind Hreiðars á Gotteri.is er hér búin að fullkomna eina alræmdustu samloku síðari ára og kokteilsósuuppskriftina sem þykir sú allra allra allra besta.
Hver man ekki eftir sveittri samloku sem búið var að hita í pokanum í örbylgjuofni? Þetta þótti það allra besta hér áður fyrr og þykir reyndar enn.
„Maður hefði haldið þetta væru engin stjarnvísindi, ostur og kokteilsósa á brauð og inn í örbylgjuofn. Ónei….svo einfalt er það ekki og það hefur reynst þrautinni þyngra að þróa hina einu réttu „leyni-kokteilsósu“. Eftir ansi margar kokteilsósuhræringar með hinum og þessum útfærslum hér heima eftir punkta frá fyrrum eiganda, systur hans, fyrrum starfsmanni og fleirum við hönd, kom ábending úr óvæntri átt frá bekkjarsystur minni úr Való sem hafði unnið í Skaraskúr og hrært í sósuna frægu. Sú ábending leiddi mig að hinni einu sönnu blöndu sem var, þegar öllu var á botninn hvolft, majónes og rautt relish! En hvað er rautt relish eiginlega?
Ég var búin að vera að þróa kokteilsósu með grænu relish og öðru gúmelaði og hún var nú komin ansi nálægt hinni einu sönnu en þegar ég fékk þessar upplýsingar var hafist handa við að finna rautt relish. Ég keyrði um bæinn þveran og endilangan og rautt relish var til í Fjarðarkaupum. Það smakkaðist vel með majóinu og náði að líkjast samlokunni í denn upp að ákveðnu marki en ekki alveg upp á 10……svo ég ákvað að gúgla aðeins betur allt sem ég gæti um rautt relish. Á sínum tíma var nefnilega ekkert mikið verið að nota jalapeño eða slíkt (sem er í þessu frá Fjarðarkaup) og komst ég að því að ýmis rauð relish eru framleidd. Ég hugsaði því aftur til 1990-ish og hvað væri líklegt að hefði verið til á þeim tíma og klassískt „Hamburger relish“ finnst mér líklegast. Slíkt hef ég ekki fundið hérlendis en auðvitað fann ég „copycat“-uppskrift af slíku á netinu sem ég útfærði og bjó þannig til mitt eigið hamborgara-relish. Eftir nokkrar prófanir á því í bland við Hellmann’s varð ég sátt og hér fáið þið að mínu mati það sem kemst næst því að vera gamla góða SVINDL-samlokan af Nesinu!“ segir Berglind.
Uppskrift dugar í um 10 samlokur
Aðferð:
Ég prófaði líka í staðinn fyrir að nota tómatsósu að blanda 60 g af tómat-paste saman við eina matskeið af sykri og eina teskeið af hvítvínsediki en útkoman varð mjöööög svipuð svo ég ákvað að einfalda þetta aðeins fyrir ykkur!
Varðandi fransbrauðið þá ætlaði ég að fara að kaupa brauð í bakaríi en þá var mér bent á að slíkt hefði verið allt of dýrt á þessum tíma og aðeins notast við hvítt Myllu-samlokubrauð úr Bónus svo að sjálfsögðu keypti ég það!
Það sem gerir gæfumuninn er síðan að hita samlokuna í samlokupoka svo hún verði sveitt og djúsí, alveg eins og hún var í Skaraskúr. Ég fann samlokupoka með „zip lock“ sem voru fullkomnir í verkið. Hitinn hins vegar magnast inni í pokanum og samlokupokar almennt ekki gerðir til að fara í örbylgjuofn svo hver og einn þarf aðeins að læra á sinn ofn hvað þetta varðar. Ég setti á næstlægstu stillingu (med-low) á mínum ofni og hitaði samlokuna í 30 sekúndur. Eftir 15 sekúndur sneri ég pokanum og kláraði seinni 15 sekúndurnar og þetta var alveg fullkomið! Ég myndi eiginlega segja að þegar pokinn fer að blása út er samlokan klár.
Ég fann þessa poka í Krónunni og fannst þeir fullkomnir í verkið (prófaði nokkrar tegundir) en líklega voru bara gömlu góðu nestispokarnir á rúllunni notaðir í þetta á sínum tíma.
Síðan sagði fyrrum bekkjarsystir mín að það væri auðvitað „möst“ að skola þessu niður með einni súperdós og fá sér síðan Flipper í eftirrétt! Ég myndi taka undir það og segja að það sé klárlega heilög þrenning!