Heitustu sólarstaðir Íslendinga þessa dagana eru án efa Norður- og Austurland – þar sem sólin er í glennukeppni og ferðamenn njóta sín með sólarvörn í rassvasanum og pulsur á grillinu. En þeir sem flandra lengra en á næsta tjaldsvæði í leit að ævintýrum, þar sem tröll og álfar leynast í helstu holtum og heiðum – eru þá oftar en ekki með ferðabækur við hönd.
Ein af slíkum ferðabókum er „155 Ísland – Áfangastaðir í alfaraleið“, sem er skrifuð af Páli Ásgeiri Ásgeirssyni. Þar er að finna tíu íslensk örnefni sem dregin eru af mat og matvælum eins og sjá má hér fyrir neðan. Því er nokkuð ljóst að landinn hafi verið svangur þegar hann varpaði fram þessum skemmtilegu nöfnum.
Berjadalsá – eyðibýli á Snæfjallströnd
Dagverðareyri – bær í Eyjafirði
Grautarflói – á Fljótsdalsheiði fyrir ofan Klaustursel
Kex – skarð milli fjalla við Vestrahorn austan Hornafjarðar
Kjötfönn – sísnævi innst í Blikdal í Esju, talið felustaður matarþjófa
Matarhnjúkur – á fjallgarðinum milli Berufjarðar og Breiðdals
Mjólká – í Arnarfirði
Mörtunga – bær á Síðu
Skyrtunna – tindur í Ljósufjöllum á Snæfellsnesi
Smjörfjöll – milli Vopnafjarðar og Fljótsdalshéraðs