Bergrún Íris Sævarsdóttir, teiknari og barnabókahöfundur, og Andri Ómarsson sem starfar hjá Hafnarfjarðarbæ búa á litríku og skemmtilegu heimili ásamt sonum sínum Hrannari Þór fjögurra ára og Darra Frey 10 ára.
Heimilisstíllinn er fyrst og fremst hlýlegur og heimilislegur. Ég vil að öllum líði vel um leið og þeir ganga inn um dyrnar, bæði heimilisfólki og gestum. Við erum með marga persónulega muni uppi við, elskum að blanda saman gömlu og nýju og leggjum okkur fram um að kaupa sem minnstan óþarfa. Maðurinn minn er sérlega handlaginn og enn eimir eitthvað eftir af borvélafiminni síðan ég var annar þáttastjórnandi Innlits-Útlits forðum daga. Við reynum því að gera við það sem er bilað, lappa upp á, breyta og bæta, frekar en að hlaupa og kaupa,“ útskýrir Bergrún.
Fjölskyldan flutti í húsið í desember 2013 eftir að hafa haft augastað á því í heilt ár. „Það var ást við fyrstu sjávarsýn,“ segir hún en íbúðin er einstaklega vel staðsett, beint við hafið, og aðspurð segir Bergrún eftirlætisrými sitt á heimilinu alls staðar í íbúðinni þar sem sér til sjávar. „Stofuglugginn er líklega í mestu uppáhaldi. Þar er hægt að fylgjast með fjölbreyttri veðráttu, skipum og bátum, gangandi, hjólandi og hlaupandi umferð af fólki á öllum aldri. Það veitir mér svo mikla ró að fylgjast með heimilisfólki Hrafnistu í göngutúr annars vegar og leikskólabörnum á leið í fjöruferð hins vegar. Mér finnst allt lífið birtast mér út um gluggann.“
Spurð hvað hjónin kaupi helst inn á heimilið nefnir Bergrún bækur og blóm. „Ég hlusta líka gríðarlega mikið á hljóðbækur, en stenst sjaldnast mátið þegar út kemur ný og falleg barnabók. Það sem ekki er pláss fyrir heima fyllir hillurnar á vinnustofunni minni. Svo er ég ósköp veik fyrir blómum, kaktusum, þykkblöðungum og öllu sem færir heimilinu meira líf.“ Þá segir hún bækurnar sjálfar vera eftirlætisgripi á heimilinu. „Ég get ómögulega valið einn hlut en ef ég hugsa hvaða hlutur gefur okkur mesta gleði þá eru það bækur enda má finna þær í næstum hverju rými. Bestu samverustundir okkar strákanna eru með bók í hendi, að lesa fyrir svefninn eða fletta upp einhverjum fróðleik.“
Við innréttingu heimilisins segist Bergrún yfirleitt reyna að vera eins græn og hún getur og kaupa ekki hluti sem fylgja miklar plastumbúðir eða þungt kolefnisspor. „Húsgögnin flakka milli herbergja eftir því sem þarfirnar breytast og við erum lítið í því að henda ef hlutir geta þjónað nýju hlutverki með smávægilegum breytingum.“ Aðspurð hver sé eftirlætisstaður fjölskyldunnar á heimilinu nefnir Bergrún borðstofuborðið næst stofuglugganum. „Okkur finnst óskaplega gott að borða saman. Svo er hjónarúmið líka vinsæll kúru- og kitlustaður þar sem er notalegt að lesa saman eða horfa á bíómynd í einni klessu.“ Þá segir hún fjölskylduna jafnframt njóta samverustunda á Víðistaðatúni, sem er algjör útivistarperla. „Á túninu eru alls kyns leiktæki; aparóla, ærslabelgur, klifurgrind og fleira. Þar er líka dásamleg tjörn þar sem hægt er að veiða síli, frisbívöllur, sleðabrekka og útigrill. Túnið lifnar svo við á sumrin með Víkingahátíðinni og þegar uppáhaldið okkar, Leikhópurinn Lotta, setur upp sýningarnar sínar.“