Fyrirgefning er leiš til aš sleppa. Samt eru svo margir sem lķta į aš fyrirgefning sé žaš sama og aš gefa eftir, aš lįta eitthvaš višgangast eša sem veikleikamerki. Eins og aš fyrirgefa einhverjum eša sjįlfum sér sé samžykki į įframhaldandi viršingarleysi eša misnotkun. Meš žvķ aš fyrirgefa ekki, erum viš ķ raun aš skaša okkur sjįlf meira heldur en upphaflegi skašinn var. Žegar viš fyrirgefum, žį sleppum viš sįrsaukanum įsamt refsingunni og viš erum frjįls.
Fyrirgefning vinnur ekki gegn heilbrigšum takmörkum eša žvķ sem viš höfum lęrt frį eigin upplifun. Ķ staš žess kennir žaš okkur aš vķkka innri žekkingu og traust. Hver upplifun sem viš höfum oršiš fyrir er tękifęri til aš lęra, vaxa og byggja upp samśš. Įn fyrirgefningar, munum viš verša vansęl og bitur, og į endanum missa lķfsglešina.
Krafturinn į bak viš fyrirgefninguna er mjśkur og hlżr; žaš er form af sjįlfsumhyggju og losun. Žś getur vališ aš vera ķ žvķ formi hvenęr sem žś vilt.
1. Sjįšu fyrir žér mynd af einhverri persónu sem hefur skašaš žig ķ lķfi žķnu. Taktu eftir hvort žś sért ennžį aš upplifa sįrsaukann. Ef ekki, finndu žį frelsiš viš aš sleppa takinu. Ef žś ert ennžį aš upplifa sįrsauka, spuršu sjįlfan žig hvernig žetta er aš snerta žig ķ nśinu? Skrifašu nišur hvaš er jįkvętt fyrir žig og hvaš er neikvętt. Listinn mun sķšan śtskżra sig sjįlfur.
2. Fyrir hverja persónu sem hefur skašaš žig ķ lķfinu, įttašu žig į hvaša skošun sem žś hefur į žeim. Finnur žś fyrir gremju? Skrifašu nišur hvaš žarf til aš žś getir sleppt takinu? Byrjašu strax. Eitt skerf ķ einu fęrir žig einu skerfi nęr friši og hamingju.
3. Hvar hefur žś ekki fyrirgefiš sjįlfum žér? Hvaš gerir žaš žér? Hvernig myndi žér lķša ef žś slepptir og veitti žér frelsi? Fįšu skżra mynd ķ hugann, skrifašu hana nišur. Festu myndina og huganum og hafšu žaš sem žś skrifašir nišur einhverstašar žar sem žś sérš žaš alltaf.
4. Stilltu žig inn į hreinan kraft af fyrirgefningu, meš žvķ aš loka augunum og finndu kyrršina ķ sįlu žinni og hjarta. Róašu hugann og lķkamann. Ķmyndašu žér fallegan geisla meš gylltu ljósi nokkur fet fyrir framan žig sem lżsir upp stašhęfinguna fyrirgefning. Ķmyndašu žér aš žś stķgir inn ķ žennan hreina kraft af fyrirgefningu. Finndu hvernig žér lķšur. Lįttu nś allan lķkamann umvefjast žessari orku.
5. Žegar žś ert tilbśinn aš fyrirgefa, ķmyndašu žér aš einhver sem žér gremst standi fyrir framan žig. Einbeittu žér žér aš tilfinningunni aš fyrirgefa um leiš og žś horfir į viškomandi, mjög mikilvęgt aš horfa djśpt innķ sįl žeirra. Žś munt sjį aš hśn er hrein og blķš. Flest fólk gerir sér ekki grein fyrir žeim sįrsauka sem žaš veldur öšrum. Leyfšu sjįlfum žér aš sleppa sįrsaukanum og frelsašu žig frį viškomandi meš žvķ aš fyrirgefa žeim. Fyrirgefšu sjįlfum žér.
6. Nęst žegar einhver sęrir žig, spuršu sjįlfan žig hvernig žig langar til aš lķša. Langar žig aš vera reišur, sįr og gramur eša viltu frekar vera hamingjusamur og frjįls? Ef žś er tilbśinn aš lķša betur, veldu žį aš fyrirgefa, sem er ķ raun leiš til aš sleppa. Skilgreindu sķšan hvaša takmörk žś vilt setja gagnavart viškomandi eša žś getur lķka vališ aš žś viljir ekki hafa žessa manneskju ķ lķfi žķnu meira. Vališ er žitt.
" Aš fyrirgefa er eins og aš gefa fanga frelsi og uppgötva aš fanginn ert žś sjįlfur."
Lewis B. Smedes