Įgreiningur, ögrun og misskilningur birtast oft ķ samböndum. Žaš skiptir mįli aš reyna aš įtta sig į stöšunni. Skilja įstęšuna fyrir hverri uppįkomu, velja mjśka leiš og lęra skilning og samśš.
Žegar eitthvaš gerist sem veldur okkur sįrsauka, vanlķšan eša uppnįmi, žį byrjum viš oft į aš reišast og rķfast viš žann sem viš eigum ķ samskiptum viš.Viš upplifum okkur sem fórnarlömb eša aš viš höfum veriš beitt misrétti meš einhverum hętti, ķ stašinn fyrir aš reyna aš skilja.
Til aš skilja žarf aš leita eftir įstęšunni ķ ašstęšunum. Į bak viš hverja athöfn er tilfinning eins og ótti, įst, óöryggi, kęrleikur, sįrsauki o.s.frv. Hegšun hvers einstaklings er oft śtkoma śr žvķ hvernig honum lķšur innra meš sér žį stundina. Žaš snżst kannski ekkert um žig. Ef žś getur skiliš tilfinninguna sem liggur į bak viš žaš sem viršist vera óréttlįt og sįrsaukafull hegšun, žį myndir žś sjį aš ķ flestum tilfellum aš hegšunin er ekki persónuleg. Žś mun einnig hafa meiri samśš meš til dęmis makanum žķnum žegar žś hefur betri skilning į óttanum og óörygginu sem hann er aš upplifa.
Viš erum öll aš upplifa ótta og stundum bregšumst viš viš žessum ótta. Hefur žś einhvern tķmann veriš ķ kassaröš ķ stórmarkaši og stašiš fyrir aftan mjög erfišan og dónalegan einstakling? Ķ staš žess aš dęma hann fyrir hegšunina eša skammast yfir žvķ aš seinka afgreišslunni meš žessum lįtum, staldrašu viš og veltu fyrir žér hvaš gęti veriš ķ gangi ķ lķfi žessa einstaklings. Kannski var hann aš fį slęmar fréttir. Kannski er hann undir miklu įlagi og stressi og er alveg aš brotna undan pressunni. Hann gęti veriš veikur. Žegar einstaklinur upplifir andlega vanlķšan daglega, žį getur veriš mjög erfitt aš vera alltaf jįkvęšur.
Aš taka eftir mögulegum įstęšum į bak viš hegšun er ekki aš lįta višgangast eša višurkenna hegšunina, heldur aš skilja og žar meš geta sżnt skilning. Aš geta sżnt skilning mun opna hjarta žitt fyrir öšrum. Meš öšrum oršum žaš aš žekkja maka žinn er aš vera skilningsrķkur, ķ staš žess aš skamma og dęma. Žaš dregur śr spennunni og skapar tękifęri til aš sleppa óttanum. Žś hefur mun meiri skilning į ašstęšunum.
Žaš aš vera skilningsrķkur er eitthvaš sem žarf aš vinna meš, žaš kemur ekki ķ einu vettvangi. En ef žś velur aš įstunda žaš, ef žś opnar hjarta žitt og ferš śt śr žvķ aš dęma og skammast, žį muntu nį žvķ. Um leiš og žś nęrš aš tileinka žér žetta, žį mun fękka uppįkomum, sįrindum og misskilningi ķ sambandinu. Hjartaš žitt mun opnast og umhyggja žķn mun aukast. Og žś munt uppgötva aš hlutirnir eru yfirleitt ekki persónulegir.