Áhrif sjómannaverkfallsins á Íslandi ná út fyrir landsteinana og eru á sumum stöðum svo mikil að markaðsaðilar fylgjast grannt með stöðu mála. Forstjóri fiskmarkaðar í Grimsby segir tengslin við Ísland sterk en aðrar fiskveiðiþjóðir bíði eftir að stökkva á tækifærið.
„Við fylgjumst grannt með ástandinu. Það vill svo til að verkfallið hefur ekki verið stórt vandamál hingað til vegna þess að síðasti dagur markaðarins var í dag (í gær) og hann opnar ekki aftur fyrr en fjórða janúar,“ sagði Martyn Boyers, forstjóri Grimsby fish market, í samtali við Mbl.is.
Grimsby fish market sér um uppboð á ferskum fiski og er mikill meirihluti, um 75%, veiddur af íslenskum sjómönnum. Tvisvar í viku koma gámafarmar af íslenskum fiski, aðallega þorski og ýsu, og segir Martyn að Grimsby sé stærsti viðtakandi íslensks sjávarfangs.
Frétt mbl.is: Næsti fundur eftir áramót
Greint hefur verið frá því á Mbl.is að næsti fundur sjómannaforystunnar og SFS verði haldinn fimmta janúar á nýju ári.
Tengslin milli Grimsby og Íslands eru sterk. Í breska hafnarbænum sem er stundum nefndur Grímsbær, starfa nokkur íslensk fyrirtæki og Martyn ferðast reglulega til Íslands til að mæta á vörusýningar í sjávarútvegi. Næsta sýning er í september þar sem Grimsby fish market verða með stand.
„Það myndi ekki skipta miklu máli ef verkfallið héldi áfram í nokkra daga eða viku en við þurfum að fá íslenskan fisk fyrr en síðar,“ sagði Martyn. Hann sagði að mikilvægt væri að viðhalda traustum samböndum við Ísland í ljósi óvissunnar sem ríkir í kringum Brexit. Þá eru gengishækkanir krónunnar einning áhyggjuefni fyrir fiskmarkaðinn í Grimsby.
„Stærsta áskorunin hefur verið virðismunurinn milli íslensku krónunnar og breska pundsins. Síðan er það Brexit. Við höfum átt í viðskiptum við Íslendinga í langan tíma og viljum halda því áfram. Grimsby er mikilvægt Íslandi og Ísland er mikilvægt Grimsby.“
Martyn tók undir áhyggjur sjómanna en sagði jafnframt að viðskipti á ferskum fiski séu þess eðlis að þau krefjist samfellu.
„Íslenskir sjómenn hafa líklega ekki borið jafnstóran hlut frá borði og þeir vildu, sérstaklega í ljósi verðhækkana á þorski og ýsu, en eitt sem þarf að hafa í huga er að aðrir sjómenn, til dæmis norskir, vilja ólmir fylla í skarðið og þeir eru reiðubúnir að grípa tækifærið. Þegar maður selur ferskan fisk þá leitast maður eftir samfellu í viðskiptum.“