Það væri aldrei afsakanlegt ef arðurinn af nýtingu sjávarauðlindarinnar væri nýttur í ólögleg viðskipti út í heimi. Þetta kom fram í máli Heiðrúnar Lindar Marteinsdóttur, framkvæmdastjóra Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi (SFS) á Sprengisandi á Bylgjunni í morgun. Ræddi hún þar málefni sjávarútvegsins í tengslum við fréttir af meintum skattalagabrotum sjávarútvegsfyrirtækja. Hún sagði hins vegar að umræða um fiskveiðistjórnunarkerfið mætti ekki litast af því ef eitt fyrirtæki misstígi sig.
Kristján Kristjánsson, stjórnandi þáttarins, tiltók nokkur mál sem hafa komið upp í tengslum við sjávarútvegsfyrirtæki upp á síðkastið. Nefndi hann dóm sem framkvæmdastjóri Sæmarks-Sjávarafurða og þáverandi stjórnarmaður í SFS hlaut á dögunum, málefni Samherja í Namibíu og ákærur gegn Sjólaskipasystkinunum.
Ekki mörg mál í stóra samhengi hluta
Spurði hann Heiðrúnu hvort að það segði ekki einhverja sögu þegar svona mál væru að koma upp. „Ég held að menn eigi ekki að fara að tengja saman punkta sem eru alls ótengdir. Ég myndi ekki segja að þetta séu mörg mál í stóra samhengi hluta yfir stærð sjávarútvegsins. Eins og ég segi, 1000 aðilar sem sækja sjávarauðlindina. Eðli máls samkvæmt koma öðru hvoru upp brot þar sem vafi leikur á hvort starfað hefur verið í samræmi við lög,“ svaraði Heiðrún.
Kristján spurði þá hvort að málin hefðu ekki hringt einhverjum bjöllum hjá forsvarsfólki sjávarútvegsins eða hvort hún sæi eitthvert mynstur. „Ég hef ekki séð það og maður er alltaf að spyrja sig á öllum tímapunktum er eitthvað sem íslensk lög hefðu getað gert sérstaklega í sambandi við fiskveiðistjórnunarkerfið,“ sagði Heiðrún og bætti við: „Ég hef ekki fengið svarið jákvætt við þeirri spurning um að íslensk lög eða íslensk lög tengd fiskveiðistjórnuninni hafi klikkað.“
Aldrei afsakanlegt að nýta ábata úr sjávarútvegi í óheiðarleg viðskipti
Spurð út í áhrif Samherjamálsins á fiskveiðistjórnunarkerfið sagði hún að ekki ætti að refsa öllum fyrir eitt atvik. „Það má ekki verða þannig að enginn megi misstíga sig. Eitt tiltekið fyrirtæki og í þessu tilviki í starfsemi ekki einu sinni hérlendis heldur í Afríku. Að þá eigi að umbylta kerfinu þannig að það bitni á öllum ef einn misstígur sig. Við þurfum að taka þessa umræðu á aðeins yfirveguðum hætti.“
Að lokum spurði Kristján Heiðrúnu hvort að það væri ekki ergilegt að ábati af sjávarauðlindinni væri notaður í óheiðarlegum viðskiptum út í heimi. „Það væri aldrei afsakanlegt,“ svaraði Heiðrún og bætti við að stjórnvöld þyrftu að taka á því.