Flutti á Djúpavog fyrir börnin

Sam­hliða örum vexti fisk­eld­is hef­ur orðið til fjöldi nýrra starfa í grein­inni. Ester gekk til liðs við Fisk­eldi Aust­fjarða (Ice Fish Farm) fyr­ir þrem­ur og hálfu ári og gegn­ir í dag stöðu fóðrara. Þar á und­an tók hún að sér ýmis stjórn­un­ar­störf og verk­efni fyr­ir ólík fyr­ir­tæki, en hún menntaði sig í upp­lýs­inga­stjórn­un í Dyfl­inni.

Ester ólst upp á höfuðborg­ar­svæðinu en í nám­inu er­lend­is tók hug­ur­inn að leita til Djúpa­vogs. „Ég hafði byrjað viðbót­ar­nám í Dan­mörku en snéri aft­ur til Íslands, og eft­ir að heim kom tók ég þá ákvörðun að betra væri að ala börn­in mín upp úti á lands­byggðinni, en taka að mér störf í fjar­vinnu fyr­ir vinnu­veit­end­ur á höfuðborg­ar­svæðinu og víðar,“ seg­ir Ester sög­una og óhætt er að kalla hana brautryðjanda á sviði fjar­vinnu enda var ekki út­breitt á þess­um tíma að vinna yfir netið fyr­ir fyr­ir­tæki í öðrum lands­hlut­um og jafn­vel í öðrum lönd­um.

Fóður­gjöf­inni er fjar­stýrt í gegn­um þar til gerða stjórn­stöð og allt ferlið ræki­lega vaktað. Ljós­mynd/Ó​skar Ragn­ars­son

Sem barn hafði Ester heim­sótt Djúpa­vog reglu­lega og þekkti hún því bæj­ar­fé­lagið ágæt­lega. „Ég vissi nokkuð vel hvað ég var að fara út í, þó að ég hafi upp­haf­lega hugsað mér að búa hérna í aðeins tvö ár. Dvöl­in varð mun lengri en það og börn­in eru núna bæði vax­in úr grasi; annað komið í há­skóla­nám í Reykja­vík og hitt í fram­halds­skóla á Eg­ils­stöðum.“

Ester sér ekki eft­ir ákvörðun­inni enda gott sam­fé­lag á Djúpa­vogi og þar fá bæði börn og full­orðnir að njóta þeirra fríðinda að vera í miklu ná­vígi við nátt­úr­una. „Svæðið er sann­kölluð úti­vistarpara­dís og þetta er frá­bær staður fyr­ir börn. Íþrótta- og tón­list­ar­líf bæj­ar­ins er öfl­ugt og for­eldr­arn­ir dug­leg­ir að skutla börn­un­um yfir til næstu bæja ef þar er eitt­hvað al­veg sér­stakt í boði.“

Mynda gott teymi

Það var ekki fyrr en nokkru eft­ir að Ester sett­ist að á Djúpa­vogi að starf­semi Fisk­eld­is Aust­fjarða fór á full­an skrið. Er fyr­ir­tækið í dag með skrif­stof­ur á Eskif­irði og Djúpa­vogi og með eldisk­ví­ar í Beruf­irði, Fá­skrúðsfirði og Reyðarf­irði. Spurð hvers vegna hún ákvað að skipta um starfs­vett­vang seg­ir Ester að hún hafi verið for­vit­in um grein­ina og langað að breyta um um­hverfi.

„Það get­ur verið krefj­andi til lengd­ar að vinna fjar­vinnu einn heima við og það voru já­kvæð um­skipti fyr­ir mig að finna strax hve góð teym­is­vinna er hjá fyr­ir­tæk­inu. Unnið er eft­ir vönduðum gæðakerf­um og all­ir sem að eld­inu koma eru áhuga­sam­ir og vilja leggja sig fram við að vinna sína vinnu vel.“

Viðtalið við Ester má lesa í heild sinni í des­em­ber­blaði 200 mílna.