Fagtímarit bresku kvikmyndastofnunarinnar British Film Institute, Sight and Sound, fjallar í nýjasta hefti sínu um Alþjóðlegu kvikmyndahátíðina í Reykjavík, RIFF, sem haldin var í fyrra. Höfundur greinarinnar, James Bell, segir í inngangi að tónlistarlíf hér á landi sé blómlegt og úrval tónlistarviðburða fjölbreytt og gott en það sama sé ekki hægt að segja um úrval i kvikmyndahúsum.
„Áhorfendur myndu sjálfsagt bregðast vel við meiri fjölbreytni kvikmynda en eiga þess sjaldan kost,“ segir Bell. Bell nefnir að öll kvikmyndahús borgarinnar séu í eigu örfárra aðila og fyrirsjáanlegt úrval Hollywoodmynda þar í boði. Því reyni skipuleggjendur kvikmyndahátíðarinnar RIFF að bæta úr og hafi rætt um það á blaðamannafundi að koma þyrfti á fjölbreyttri kvikmyndamenningu í landinu. Á RIFF hafi áherslan verið lögð á heimildarmyndir og efnilega kvikmyndagerðarmenn, 80 myndir sýndar frá 30 löndum.
Bell nefnir að sýnishorn hafi verið sýnd úr íslenskum kvikmyndum sem komu út í fyrra og að sér hafi komið á óvart að kvikmynd Árna Ólafs Ásgeirssonar, Blóðbönd, hafi ekki verið meðal þeirra. Árni eigi skilið að ná sama árangri á alþjóðavettvangi og leikstjórarnir Baltasar Kormákur og Dagur Kári Pétursson.
Bell nefnir Blóðbönd í annarri grein tímaritsins, um alþjóðlega kvikmyndahátíð í Þessalóníku á Grikklandi. Blóðbönd, eða Thicker Than Water eins og hún heitir á ensku, hafi komið honum hvað mest á óvart af þeim myndum sem hann sá á hátíðinni og er Bell augljóslega hrifinn. Í Blóðböndum sé mikil kaldhæðni en þó heiðarleg sýn á kreppu miðaldra karlmanns sem kemst að því að sonur hans er í raun sonur annars manns.