Fregnir berast frá útlöndum af þeirri þróun að valkeisarafæðingum fjölgi ört og ástæðan sé ekki mögulega erfið fæðing heldur vilji mæðurnar ekki ganga í gegnum eðlilega fæðingu. Ástæður sem mæður telja til eru þá helst þær að þær vilji ekki að grind sín og leggöng breikki við fæðingu. Þá breytingu á líkama sínum telja þær ekki æskilega vegna þess að þær hræðast að maki þeirra vilji ekki eða geti ekki notið þess að stunda með þeim kynlíf eftir fæðinguna. Ljósmæður og fagfólk benda konum ítrekað á að leggöng megi þjálfa í form eftir fæðingu og mikil víkkun þeirra sé tímabundið ástand og á þá staðreynd að keisaraskurður sé aðgerð og inngrip í eðlilegt, lífrænt ferli.