„Vændi er líka vinna“

Kynlifendur í Frakklandi, það er að segja þeir sem hafa viðurværi sitt af kynlífsþjónustu, eru með böggum hildar þessa dagana en franska þingið mun senn taka á dagskrá frumvarp sósíalista þess efnis að refsivert verði að greiða fyrir slíka þjónustu. Komu kynlifendur saman til fjöldamótmæla í París í vikunni, þar sem sjá mátti slagorð eins og „vændi er líka vinna“ og „refsið ekki viðskiptavinunum“.

Óvæntur liðsauki

Kynlifendum bættist óvæntur liðsauki í vikunni þegar 343 menntamenn sendu frá sér yfirlýsingu í nóvemberhefti tímaritsins Causeur þess efnis að þeir áskilji sér rétt til að festa kaup á kynlífsþjónustu hvar sem og hvenær sem er.

Meðal þeirra sem leggja nafn sitt við yfirlýsinguna eru nokkrir blaðamenn og dálkahöfundar, leikarar og spéfuglar, rithöfundurinn og ritstjórinn Frédéric Beigbeder og lögmaðurinn Richard Malka sem frægastur er fyrir að hafa varið Dominique Strauss-Kahn, fyrrverandi framkvæmdastjóra Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, fyrir dómi.

Í yfirlýsingunni segir meðal annars: „Sumir okkar hafa farið, fara eða eiga eftir að fara til vændiskvenna – og við skömmumst okkar ekki einu sinni.“ Þá eru þeir þeirrar skoðunar að allir eigi rétt á því að selja blíðu sína og „jafnvel njóta þess um leið“.

Uppátæki menntamannanna hefur að vonum mælst illa fyrir meðal femínista í Frakklandi. Ekki nóg með að þeim þyki málstaðurinn vondur heldur segja þeir hópinn hafa stolið hugmyndinni að yfirlýsingu sinni frá Simone heitinni de Beauvoir, rithöfundinum og hugsuðinum fræga, en árið 1971 fór hún fyrir hópi kvenna, 343 að tölu, sem krafðist þess að fóstureyðingar yrðu leiddar í lög.

Af öðrum konum í hópnum má nefna leikkonurnar Catherine Deneuve og Jeanne Moreau, sem viðurkenndu af þessu tilefni það þær hefðu gengist undir fóstureyðingu sem á þeim tíma var refsivert í Frakklandi. Gjörningurinn mæltist í fyrstu illa fyrir og voru konurnar úthrópaðar í fjölmiðlum og víðar. Hann er þó almennt talinn hafa átt stóran þátt í því að fóstureyðingar voru leyfðar í landinu fjórum árum síðar.

Dræsur og delar

De Beauvoir og stöllur hennar urðu síðar þekktar sem „dræsurnar 343“ og menn eru þegar farnir að kalla Beigbeder og félaga „delana 343“. Svona til að bíta höfuðið af skömminni.

En það eru ekki bara femínistar sem hafa risið upp á afturlappirnar til að mótmæla uppátæki „delanna“, nokkrir stjórnmálamenn hafa gert það líka.

Eigin líkami eða annarra?

Þannig segir Najat Vallaud-Belkacem, ráðherra kvenréttindamála, að fráleitt sé að bera þetta tvennt saman. „Dræsurnar 343 báðu um að fá að nota eigin líkama að vild. Delarnir 343 krefjast þess að fá að nota líkama annarra að vild,“ segir hún.

Vallaud-Belkacem hefur áður lýst yfir því að hún vilji banna vændi, ekki bara í Frakklandi heldur í gjörvallri Evrópu.

Ætli delarnir hafi þar af leiðandi gert kynlifendum bjarnargreiða?

Franski sósíalistaflokkurinn hefur um nokkurra ára skeið haft það á stefnuskrá sinni að láta vændiskaup varða við lög. Það hefur þó verið meira í orði en á borði – þar til nú að frumvarp þessa efnis var lagt fram á þinginu.