Hjónin David og Louise Turpin, sem handtekin voru á sunnudag, grunuð um að hafa pyntað og haldið föngnum þrettán börnum sínum á aldrinum tveggja til 29 ára, eru ákaflega trúuð og trúa því að Guð hafi ætlað þeim að eignast mörg börn.
Frá þessu greina foreldrar Davids Turpin. Þau segja í samtali við ABC sjónvarpsstöðina að ásakanirnar á hendur syni sínum og tengdadóttur komi þeim í opna skjöldu og að þau séu í áfalli.
Lögreglan fékk vitneskju um heimilið eftir að 17 ára gamalli stúlku tókst að flýja að heiman á sunnudag og hringja í lögreglu úr farsíma sem hún fann. Hún var svo horuð að lögreglan taldi hana tíu ára gamla.
Frétt mbl.is: Hlekkjuðu börnin við rúmin
James og Betty, amma og afi barnanna þrettán ef rétt reynist, eru búsett í Vestur-Virginíu. Þau segja að það hafi verið „Guðs vilji“ að hjónin hafi eignast svona mörg börn. Þau heimsóttu fjölskylduna á heimili þeirra í Kaliforníu síðast fyrir fjórum eða fimm árum. Þá fannst þeim börnin vera heldur grönn, en að þau hafi litið út fyrir að vera „hamingjusöm fjölskylda.“
Að sögn James og Betty er fjölskyldan hluti af Hvítasunnusöfnuði en enginn slíkur söfnuður sé starfandi í heimabænum, Perris, og þau hafi því ekki sótt kirkju. Barnabörnin hafi samt sem áður fengið „mjög stranga heimakennslu“ og gátu munað löng vers úr Biblíunni, að sögn ömmunnar og afans.
Þá vissu foreldrar Davids ekki til þess að hjónin eða börnin hefðu átt einhverja vini í hverfinu.
Nágrannar fjölskyldunnar eru flestir mjög undrandi á að svona nokkuð geti átt sér stað í hverfinu, sem er hefðbundið millistéttarhverfi.
„Börnin voru fölleit, næstum eins og þau hafi aldrei séð sólina,“ segir einn nágranni í samtali við ABC-fréttastofuna.
Lögreglumenn héldu í fyrstu að öll börnin væru undir 18 ára, en fengu áfall þegar þeir komust að því að sjö þeirra voru fullorðin, á aldrinum 18-29 ára, en vegna vannæringar og óþrifa virtust þau yngri en raunin er.
Nágranninn segir einnig að hjónin hafi haldið sig að mestu út af fyrir sig og að hún hafi aldrei reynt að skipta sér af þeim. „Ég virti einkalíf þeirra. En núna veldur það mér hjartasári og mig langar til að gráta.“