Neita að fara í land
Setja bókamerki
Tugir örvæntingarfullra flóttamanna sem bjargað var um borð í flutningaskip á Miðjarðarhafi segjast frekar deyja en fara í land í Líbýu. Þar var þeim haldið föngnum og pyntaðir af smyglurum áður en þeir lögðu af stað yfir hafið.
Blaðamenn hafa rætt við flóttafólkið sem komið var með til hafnar 10. nóvember í Misrata eftir að hafa verið bjargað af báti fyrir utan vesturströnd Líbýu. Fólkið er frá ríkjum sunnan Sahara og Suður-Asíu.
Fjórtán manns, þar á meðal fylgdarlaus börn og móðir með smábarn, fóru frá borði á miðvikudag og voru fluttir í varðhald í Líbýu samkvæmt frétt al-Jazeera. 77 eru enn um borð í skipinu.
Hjálparstarfsmenn á vegum Lækna án landamæra (MSF) hafa veitt þeim læknishjálp, svo sem gert að brunasárum og fleira. Þeir segja fólkið sem enn er um borð í flutningaskipinu örvæntingarfullt um hvað bíði þess. Flóttafólkinu var bjargað um borð í flutningaskipið Nivin, sem siglir undir fána Panama, 8. nóvember.
Samkvæmt upplýsingum AFP-fréttastofunnar frá Sameinuðu þjóðunum er fólkið frá Eþíópíu, Erítreu, Suður-Súdan, Pakistan, Bangladess og Sómalíu.
Mbl.is hefur undanfarið fjallað um flóttafólk sem er á Sikiley en þangað kom það frá Líbýu. Landi sem er líkt við helvíti á jörðu.
„Hvers vegna viljið þið að ég yfirgefi skipið og fari til Líbýu?“ spyr Biktor, sem er 17 ára drengur frá Súdan, þegar Reuters-fréttastofan ræddi við hann í síðustu viku. „Við samþykkjum að fara hvert sem er annað en til Líbýu.“
Biktor segir að bróðir hans og vinur hafi báðir dáið í höndum smyglara í Bani Walid, en það er miðstöð smyglara í höfuðborg Líbýu, Trípolí.
Aðrir úr hópi flóttafólksins segja í viðtali við al-Jazeera að þeir hafi talið að þeir yrðu fluttir til Möltu þegar þeir fóru um borð í flutningaskipið. Fólkið vilji frekar deyja en fara í land í Líbýu.
Mannúðarsamtökin Amnesty International sendu frá sér tilkynningu vegna þessa á föstudag þar sem fram kemur að ekki eigi að þvinga fólk sem er bjargað til þess að fara í land í Líbýu þar sem það er sett í varðhald. Samkvæmt alþjóðalögum á ekki að senda fólk á staði þar sem líf þess er í hættu.
Vonir bundnar við morgundaginn
Dæla, kæla og verja mikilvæg mannvirki
„Við vöknuðum við hljóð frá sprengingum“
Börnin eiga að ýta við foreldrum sínum
Unnið að hraunkælingu allan sólarhringinn
Fundur hafinn hjá kennurum, ríki og sveitarfélögum
Sendi nektarmyndir af dreng sem hann passaði