Forystumenn í stjórnmálum ungs fólks lýsa yfir vonbrigðum með þá ákvörðun nokkurra forystumanna í Frjálslynda flokksins að ala á trúarbragðafordómum og tortryggni í garð útlendinga í tilraunum sínum til að auka fylgi flokks síns. Þetta kemur fram í yfirlýsingu forsvarsmanna ungliðahreyfinga stjórnmálaflokkana, auk forsvarsmanna stúdenta og vefrita um þjóðmál, vegna umræðu um innflytjendamál.
Kemur fram í yfirlýsingunni að engin starfandi ungliðahreyfing er hjá Frjálslyndum og var því ekki unnt að leita álits þar.
Í yfirlýsingu frá Margréti Sverrisdóttur, framkvæmdastjóra Frjálslynda flokksins kemur eftirfarandi fram:
,,Ung frjálslynd" ungliðahreyfing Frjálslynda flokksins, var formlega stofnuð 22. nóvember 2003. Samtökin höfðu þá verið starfrækt í tæplega tvö ár. Það er því rangt, sem ungliðahreyfingar annarra flokka halda fram, að ungliðahreyfing Frjálslyndra sé ekki til. Síðast var boðað til fundar hjá Ungum frjálslyndum þann 26. september sl., en m.a. vegna þess að formaður Ungra frjálslyndra var kölluð til annarra starfa, hefur starfsemin ekki verið virk undanfarnar vikur.
Yfirlýsing vegna umræðu um innflytjendur
„Undirritaðir forystumenn í stjórnmálum ungs fólks lýsa vonbrigðum með þá ákvörðun nokkurra forystumanna í Frjálslynda flokknum að ala á trúarbragðafordómum og tortryggni í garð útlendinga í tilraunum sínum til að auka fylgi flokks síns.
Þannig popúlískur málflutningur er meiðandi gagnvart hópi Íslendinga og stuðlar að sundrungu í samfélaginu. Popúlismi sem þessi margfaldar hættuna á því að þau meintu vandamál, sem Magnús Þór Hafsteinsson og Jón Magnússon sjá fyrir sér, verði að veruleika í íslensku samfélagi. Mikilvægi þess að spyrna fótum gegn þessum málflutningi verður því ekki ofmælt.
Ofsinn og orðfærið sem einkennir málflutning Magnúsar Þórs og Jóns er bersýnilega til þess eins ætlaður að kalla fram ótta og reiði í hugum kjósenda. Nægir þar að nefna fjarstæðukenndan hræðsluáróður Jóns Magnússonar í viðtali í Silfri Egils á sunnudag og málflutningur Magnúsar Þórs Hafsteinssonar að verið sé að "kaffæra íslensku þjóðina" í frjálsu flæði vinnuafls. Þessi málflutningur er ekki yfirvegaður, ekki öfgalaus og ekki byggður á rökum.
Þau álitamál sem snúa að þjóðinni varðandi aukinn áhuga útlendinga til að starfa á Íslandi, og sívaxandi fjölda fólks sem ákveður að ganga inn í íslenskt samfélag, eiga ekkert skylt við þær rakalausu upphrópanir sem Magnús Þór og Jón hafa uppi. Í stað þess að stuðla að klofningi milli Íslendinga af ólíkum uppruna ber stjórnmálaflokkum, og öðrum þátttakendum í stefnumótun, að stuðla að því að hér þróist áfram samfélag þar sem fólk er boðið velkomið, en sé ekki hafnað á grundvelli pólitísks popúlisma, hræðsluáróðurs eða fordóma. Þess vegna er mikilvægt að stjórnmálaflokkar haldi áfram að byggja stefnu sína í málefnum innflytjenda á því skynsamlega sjónarmiði að hér á landi geti menn lært og starfað, þrifist og dafnað, óháð því hver sé þeirra uppruni.
Agnar Freyr Helgason, ritstjóri Veftritsins
Andri Heiðar Kristinsson, formaður Vöku
Ásgeir Runólfsson, framkvæmdastjóri Stúdentaráðs Háskóla Íslands
Auður Lilja Erlingsdóttur, formaður Ungra Vinstri grænna
Borgar Þór Einarsson, formaður Sambands ungra sjálfstæðismanna
Drífa Kristín Sigurðardóttir, ritstjóri Deiglunnar
Erla Ósk Ásgeirsdóttir, formaður Heimdallar
Eva María Hilmarsdóttir, formaður Röskvu
Friðbjörn Orri Ketilsson, formaður Frjálshyggjufélagsins
Helga Tryggvadóttir, ritstjóri Veftritsins
Jakob Hrafnsson, formaður Sambands ungra framsóknarmanna
Magnús Már Guðmundsson, formaður Ungra jafnaðarmanna
Sigurður Örn Hilmarsson, oddviti Vöku í Stúdentaráði Háskóla Íslands
Þórlindur Kjartansson , ritsjóri Deiglunnar