Allt undir 32% fylgi óviðunandi

"ÉG viðurkenni að ég er með dálítinn beyg," segir Guðrún Ögmundsdóttir, alþingismaður Samfylkingar, um stöðu flokksins fyrir þingkosningarnar í vor. "Ég tel að allt undir 32% fylgi sé ekki ásættanlegt og þar liggi okkar baráttutakmark. Við ættum að geta náð því ef við teflum sterkri liðsheild fram og allir leggjast á sömu árar, svo skipið hreyfist áfram og fari ekki í hring. Samfylkingin á að vera 30% plús-flokkur. Það er bara þannig. Langflest fólk er jafnaðarmenn í hjarta sínu."

Hún segir að ástæðan fyrir slöku gengi í skoðanakönnunum undanfarið sé ekki síst sú að flokkurinn hafi "ekki sýnt okkar breiðu liðsheild flottra einstaklinga sem barist getur fyrir brýnustu hagsmunamálum almennings á þingi". Hún telur það ekki hafa verið farsælt að leggja af talsmannskerfi þingflokksins. "Við erum með sterka sveit og eigum að tefla henni allri fram. Þótt við séum með góðan foringja skiptir liðsheildin öllu máli." Guðrún náði ekki þeim árangri í prófkjöri Samfylkingarinnar í Reykjavík sem hún sóttist eftir og hefur ákveðið að kveðja stjórnmálin í vor. Í samtali við Morgunblaðið í dag gerir hún m.a. upp pólitískan feril sinn.

Jón Baldvin ætti að passa sig

Hún segist ekki hafa orðið fyrir vonbrigðum með formennsku Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur en segir um viðbrögð við ræðu formannsins í Keflavík: "Ég var að vísu ekki á fundinum en mér brá auðvitað líka. Formaðurinn fór svo yfir málið á þingflokksfundi og skýrði sín sjónarmið. Kannski slógu þessi orð á baráttugleðina um stund, en fólk hefur nú þolað annað eins og þetta." Þegar rætt er um kosti og galla formannsins segir Guðrún m.a.: "Kannski er það eins með hana og mig að kostir okkar geta um leið verið gallarnir. Eins og til dæmis að við þurfum alltaf að passa baklandið okkar."

Guðrún gagnrýnir framkomu formanns Vinstri grænna í garð Ingibjargar Sólrúnar í áramótaþætti Stöðvar 2: "Mér fannst framkoma Steingríms bera vott um kvenfyrirlitningu, að hann leit ekki á sessunaut sinn sem jafningja."

Um nýlega gagnrýni Jóns Baldvins Hannibalssonar á Samfylkinguna segir hún: "Þetta með Jón Baldvin er spurning um það hvort hann hafi næg verkefni eftir að hann hætti sem sendiherra, sem speglast nú í ákefð hans um landsmálin. En hann sem gömul ljósmóðir Samfylkingarinnar ætti að passa sig á því að stökkva ekki fyrir borð í miðjum draumnum og láta ákafann verða sér að falli."

Sjá ítarlegt viðtal við Guðrúnu í Morgunblaðinu í dag.