Stjórnmálafræðiprófessor við Princetonháskóla í New Jersey skrifar í dag háðsádeilugrein á vef skólans þar sem hann leggur til að í stað þess að gera sprengjuárás á Íran, sem gæti orðið snúið mál, ætti Bandaríkjaher frekar að sprengja Ísland í tætlur. Segir hann að slíkur hernaður gæti rutt nútímanum braut á Íslandi, verið hagfelldur fyrir bandaríska hagkerfið, sýnt fram á hernaðarmátt Bandaríkjanna og sé mun ódýrari en hernaður í Íran.
Prófessorinn, Uwe E. Reinhardt, segir að bandaríska íhaldsmenn langi til að sprengja Íran en það væri mun betri hugmynd að sprengja Ísland.
„Hvers vegna Ísland, af öllum stöðum?" spyr prófessorinn. „Hvers vegna ekki eitthvað annað land, svo sem Pakistan eða Nepal. Ég skal rökstyðja það. Í fyrsta lagi er Ísland ákjósanlegt skotmark. Annað hvort hittir maður það eða maður hittir sjóinn. Þetta er ekki svona einfalt ef verið er að sprengja á svæðum þar sem öll lönd líta eins út úr lofti. Ef varpað er sprengjum á lönd, sem Bandaríkjamenn eiga ekki í stríði við, gætu þau misskilið tilganginn og, það sem verra er, kallað fram ygglibrúnina á Condoleezzu Rice.
Í öðru lagi er Ísland mun nær en Íran. Flugmennirnir okkar gætu lagt af stað um morguninn, sprengt Ísland um hádegi, flogið til Englands og skroppið í leikhús eða á krá um kvöldið, hlaðið vélararnar næsta dag með hergögnum sem hinn hjálpsami Tony Blair geymir fyrir okkur, sprengt Ísland aftur á heimleiðinni og verið komnir heim fyrir kvöldmat. Þetta er hagkvæm aðferð til að stunda stríð," segir Reinhardt.
Hann færir frekari rök fyrir þessum hernaði og bætir við, að í kjölfarið væri hægt að veita Íslandi uppbyggingarstyrk, t.d. 274% af 14 milljarða dala landsframleiðslu Íslands en slík upphæð sé smámunir í Bandaríkjunum. Síðan væri hægt að byggja nákvæma eftirlíkingu af Reykjavík eins og hún var fyrir sprengjuárásirnar en nota bandarískan efnivið. Þá fengju bandarísk fyrirtæki, svo sem Halliburton eða Bechtel, einkarétt á að endurbyggja Reykjavík og reisa risastórt sprengjuskýli í fjöllunum sunnan við Reykjavík fyrir árásina til að skýla íbúum og ómetanlegum listaverkum Íslands fyrir sprengjuregninu. Þetta myndi hækka hagnað fyrirtækjanna og gengi hlutabréfa þeirra og hluthafarnir myndu launa forstjórunum með enn hærri launatékkum. „Eins og The Wall Street Journal myndi segja: Aukinn gróði gerir Ameríku öflugri," segir prófessorinn.
Þá segir Reinhardt, að stríð á Íslandi væri mjög heppilegt frá sjónarhóli bandarískra fjölmiðla, sem gætu sent fréttamenn til Reykjavíkur áður en árásin hæfist og lýst sprengjuregninu í smáatriðum.
„Við verðum að viðurkenna, að þótt við séum friðsöm þjóð sem vill aðeins flytja frábæra lífshætti okkar til annarra landa þá þykir okkur gaman að offors- og ógnarárásasjónvarpsefninu okkar. Það væri jafnvel hægt að gera offors- og ógnarárás á Ísland meira spennandi en American Idol."
Lokarökin fyrir árásinni á Ísland segir prófessorinn vera þau, að hægt væri að fá önnur ríki, svo sem Japan og Kína, til að fjármagna aðgerðirnar eins og þau hafi fjármagnað aðgerðir Bandaríkjanna í Afganistan. Hugsanlega þurfi börn núverandi bandarískra skattborgara að borga erlendu skuldirnar einhvern tímann síðar en krakkar hafi ekki kosningarétt og því þurfi ekki að taka tillit til þeirra þegar opinber útgjöld Bandaríkjanna eru ákveðin.