Aðstöðu lítið ábótavant á Geysissvæði

Eftir Ylfu Kristínu K. Árnadóttur

ylfa@mbl.is

Aðeins er nauðsynlegt að afmarka betur göngustígana á Geysissvæðinu og laga reipin sem eru strengd við þá. Þetta er skoðun Ragnheiðar Björnsdóttur, formanns Félags leiðsögumanna. Hún kynnti sér aðstæður á Geysissvæðinu í gær og telur að meira eigi ekki að gera. "Fólk er þarna á eigin vegum og á eigin ábyrgð," segir hún og bætir við að ekki sé hægt að hafa sérlandvörð fyrir svæðið, en einn landvörður sér bæði um Geysissvæðið og Gullfoss. Eftirlitsmaður ætti hinsvegar að vera til staðar til að sjá um að göngustígar og reipi uppfylli kröfur en ekki til þess að passa fólk.

Að mati Ólafs A. Jónssonar, landfræðings á náttúruverndar- og útivistarsviði Umhverfisstofnunar, eru öryggismál svæðisins í góðu standi. Þar séu merkingar og kaðlar sem haldi fólki utan hættulegustu svæðanna auk palla og göngustíga sem fólk eigi að halda sig á. Að auki sé landvörður á svæðinu til að fylgjast með því að fólk fari ekki inn fyrir öryggislínurnar. Hann segir óskandi að landvörður væri með einungis þetta svæði til umsjónar en því miður sé það ekki svo.

Mikilvægt að gæta meðalhófs

Að sögn Ólafs finnst mörgum ferðamönnum að ekki eigi að loka svæðinu meira með frekari notkun kaðla eða annarra hindrana sem byrgt geta sýn. "Fólk vill upplifa staðinn án mikilla takmarkana, vilji ferðamanna er að það verði ekki of mikið gert í þá áttina." Þegar kemur að öryggismálum segir Ólafur að treyst sé á að fólk beiti ákveðinni skynsemi í nálægð við þessi svæði. Mikilvægt sé þó að gæta meðalhófs. "Það eru stígar og merkingar sem vara fólk við hitanum og kaðlar sem leiðbeina fólki hvar það á ekki að vera. Að mínu mati er því öryggi ekki ábótavant en það gæti ef til vill vera betra. Þetta er spurning um að vega og meta hversu langt menn vilja ganga í því að girða af þessi svæði. Er æskilegt að girða algerlega fyrir hverina? Hversu langt eigum við að ganga?"

Sjá nánar í Morgunblaðinu í dag.