Geir H. Haarde, forsætisráðherra, sagði á Alþingi í dag, að vandinn í efnahagsmálum væri tvennskonar: alþjóðleg lausafjárkreppa og að upp hefði komið óvæntur skortur á gjaldeyri, sem hefði haft það í för með sér að krónan hefði fallið.
Geir sagði, að fyrir hefði legið að eftir að stórframkvæmdum lauk á Austurlandi myndi gengi krónunnar lækka. Það hefði hins vegar komið á óvart hversu skyndileg þessi gengisbreyting var og því hefði verið fleygt að óeðlilegir hlutir væru þar á ferð; Geir sagðist ekki geta fullyrt neitt um það en ánægjulegt væri, að á þessum fyrsta viðskiptadegi eftir ársfund Seðlabankans hafi krónan styrkst og innlendur hlutabréfamarkaður sömuleiðis. Það benti til þess, að botninum sé náð.
Guðni sagði, að framsóknarmenn sæju grænt land handan erfiðleikanna og með samstilltu átaki væru forsendur fyrir að koma jafnvægi á í efnahagsmálum. Mikilvægt væri að ráðast í samstillt átak til að slökkva verðbólgubálið.
Geir sagði, að gengislækkunin hefði því miður þau áhrif að verð á innfluttum varningi hækkaði. Gangi gengislækkunin til baka að einhverju marki væri nauðsynlegt að skora á alla þá, sem hafa vald yfir verðlagi á Íslandi, að halda aftur af sér og láta ekki verðlag hér á landi hækka samstundis á meðan ekki væri séð fyrir endann á þessari þróun. Ekki mætti þó gleyma því að innflutningsverðið sjálft, einkum á hrávöru, væri að hækka, vegna þess hversu veikur bandaríkjadalur hefur verið.
Ef gengisbreytingin hins vegar verður varanleg yrðu Íslendingar að sætta sig við að það kæmi einhver kúfur í verðlagsmálum, sem vonandi gengi niður þegar líða færi á árið.
Geir sagði, að það sem væri að gerast á alþjóðamörkuðum væri afleiðing af óábyrgri stefnu ýmissa banka og fjármálafyrirtækja, sem voru að leika sér að því að búa til skuldabréfavafninga, vefja inn í það allskyns lánum og lána síðan aðilum, sem vita mátti að gætu ekki staðið í skilum. Vegna þess hve alþjóðahagkerfið væri orðið opið og alþjóðavætt hefðu slíkir gjörningar umsvifalaust áhrif annarstaðar.