Veðurfarið er sökudólgurinn

Margir hafa orðið varir við bágborið ástand furu á suð- og vestanverðu landinu nú í vor og hræðst að á ferðinni sé einhvers konar trjásjúkdómur.

Dr. Aðalsteinn Sigurgeirsson, forstöðumaður rannsóknarmiðstöðvar Skógræktar ríkisins á Mógilsá segir svo ekki vera. „Veðurfarið eftir áramótin, einkum í marsmánuði, skýrir líklega að mestu ljótleika furanna.

Skemmdirnar lýsa sér einkum í rauðu og skemmdu barri þeim megin sem snýr mót suðri, eða hjá ungum trjám sem standa á skjóllausum berangri.

„Furur hafa langar nálar sem gufar út um leið og umhverfishitinn fer upp fyrir frostmark. Þegar jörð er frosin og sólfar mikið, taka fururnar að gufa út öllu vatni sem tiltækt er og þorna upp vegna þess að rætur trjánna ná ekki að draga vatn upp úr frosnum jarðvegi. Afleiðingarnar koma síðan fram þegar vorar, nálarnar fara að roðna og trén fara að líta hörmulega út”, segir Aðalsteinn.

Skemmdar furur í Ölfusi
Skemmdir af þessum toga hafa oft orðið á stafafuru hérlendis á undanförnum áratugum, þótt minna hafi borið á þeim hin seinni ár, líklega vegna hlýrri útmánaða.

Þó ómögulegt sé að afturkalla þær skemmdir sem orðið hafa á furunum segir Aðalsteinn að furureigendur geti gripið til ákveðinna ráðstafanna til að aðstoða tré sín við að ná sér aftur á strik.

„Það er gott að bíða fram á mitt sumar, þar til ljóst er að hvaða marki lifnar út úr greinum og brumum trjánna. Þegar ljóst er að tiltekin grein eða toppur mun ekki lifna og grænka, geta þeir klippt þá burt. Aðrar lausnir eru ekki í stöðunni, en í langflestum tilvikum munu fururnar jafna sig,” segir Aðalsteinn að endingu.

• 1 blogg um fréttina

Bloggað um fréttina

• Haraldur Bjarnason: Eldist "fljótt" af furunum