Bílasalar hafa
undanfarna mánuði, allt frá því fyrir bankahrunið, séð það sem þeir
kalla ljót dæmi um vörslusviptingar á bifreiðum. Mörgum
fjármögnunarsamningum hefur verið rift síðustu mánuði, enda oft í
erlendri mynt og hafa því hækkað með falli krónunnar.
Sveinbjörn
R. Árnason hjá Bílamarkaðnum í Kópavogi segir að bílar séu teknir af
fólki í greiðsluerfiðleikum og þeir verðmetnir niður úr öllu raunhæfu
samhengi. Jafnvel allt að helming raunverðs í krónum talið. „Síðan er
smurt á viðgerðarkostnaðaráætlun upp á tugi ef ekki hundruð þúsunda
króna. Afföllum upp á 15% af matsverði er bætt við þar á eftir,“ segir
Sveinbjörn. „Eftir stendur reikningur upp á milljónir, sem velt er yfir
á skuldarann. Þetta kalla ég bílarán en ekki bílalán,“ bætir hann við.
Skjóta sig í fótinn
Atli
Már Ingason, bifreiðasali hjá Netsölunni.is, tekur í sama streng. Hann
segir engar skýringar að fá hjá fjármögnunarfyrirtækjum á því hvers
vegna sumir bílar séu seldir upp í kröfur á jafnlágu verði og raun ber
vitni. Hann sjái í störfum sínum hliðstæða bíla seljast á miklu hærra
verði á sama tíma. „Þessi verð finnast hvergi nema á uppboðum hjá
þessum félögum. Þeir eru sjálfir að ýta undir verðhrun á markaðnum og
skjóta á endanum sjálfa sig í fótinn með því.“ Hann kveðst þekkja slík
dæmi frá öllum bílafjármögnunarfyrirtækjum á markaðnum. Hann tekur sem
dæmi Renault Mégane-bifreið sem stúlka ein keypti á 1,1 milljón á
síðasta ári, með 800.000 króna láni frá Lýsingu. Skömmu síðar missti
hún bílinn, sem var seldur upp í kröfuna á 160.000 krónur.
Sveinbjörn
útskýrir að skuldurum bjóðist að setja eftirstöðvarnar á skuldabréf í
krónum með veði í fasteign. „Þá er búið að festa gengishagnaðinn í
krónum og lántakandinn situr eftir með sárt ennið.“
Annað mál
sem vekur furðu er kostnaðurinn við skoðun á bílum sem hafa verið
teknir úr vörslu fólks. Fyrir endursölu eru þeir verðmetnir hjá þar til
bærum aðilum. „Ég hef séð svart á hvítu reikning frá bílalánafyrirtæki
upp á 212.000 krónur fyrir verðmat á bíl sem var tekinn úr vörslu
fólks. Þetta er í mesta lagi klukkustundar vinna, að meta eina bifreið.
Þetta kallar maður óréttlæti á hæsta stigi,“ bætir Sveinbjörn við.
Þriðji maður fær mismuninn
Hann
segir mikið óréttlæti viðhaft við matið, sem sé framkvæmt af fólki á
launaskrá eða í einhverju samstarfi við lánafyrirtækin. Það fólk sé því
hlutdrægir og óhæfir matsaðilar. Lántaki hafi ekkert um verðmat bílsins
að segja, nema hann kalli til dómskvadda matsmenn með tilheyrandi
kostnaði. „Ef lántaki heldur ekki uppi mótbárum innan fimm daga eftir
móttöku bréfsins er litið á það sem samþykki.“
Þá segir Sveinbjörn
það vekja furðu að þröngur hópur tengdra aðila fái að selja bíla
bílalánafyrirtækjanna hratt og ódýrt, en um leið sé fáum boðið að bjóða
í þá. „Þriðji aðili nær hagnaði við endursöluna, en eftir situr
lántakandinn með eftirstöðvarnar.“
Hann spyr sig hvort það
þjóni hagsmunum bílalánafyrirtækja að sækjast ekki eftir hæsta mögulega
verði. Slíkir gerningar felli verð á bílamarkaðnum almennt og
bíleigendur allir gjaldi í raun fyrir það.
Skuldin áfram þótt bíllinn sé seldur
Gögn sýna uppgjör á bílasamningi hjá SP
fjármögnun. Þegar samningnum er rift 9. október vegna vanskila, og
tekinn af skuldara með vörslusviptingu, eru eftirstöðvar tæpar fimm
milljónir. Í uppgjörinu telur liðurinn „kostnaðarmatsskoðun“ 996.703
krónur og bætist við eftirstöðvarnar. Svo dregst söluverðmæti bílsins
frá skuldinni. Söluverðið er tilgreint um 1,9 milljónir í uppgjörinu.
Bíllinn, Lincoln Navigator jeppi, var hins vegar 5,2 milljóna króna
virði hálfu ári fyrr og bílasamningurinn hljóðaði upp á 4,9 milljónir.
Bíllinn var seldur upp í kröfuna en samt stendur eftir ríflega fjögurra
milljóna króna skuld. Til er dæmi af Dodge jeppa sem keyptur var
með láni frá Lýsingu hf. Bíllinn kostaði 5,2 milljónir, en lánið var
fyrir 3,5 milljónum króna. Um hálfu ári síðar var samningnum rift og
skuldarinn sviptur vörslurétti. Í uppgjöri samningsins var jeppinn
aðeins metinn á 1,8 milljónir króna. Lánið, sem var í erlendri mynt,
hækkaði í millitíðinni. Skuldin við Lýsingu er í dag um fimm milljónir,
þrátt fyrir að bíllinn hafi verið tekinn og seldur upp í kröfuna.