Sigmundur Davíð Gunnlaugsson nýr formaður Framsóknarflokksins ætlar að færa Framsóknarflokkinn frá hægri og aftur inn á miðjuna. Þá segist hann ætla að kappkosta að leita eftir ráðleggingum bestu fáanlegu sérfræðinga í hverju máli og einskorða sig ekki við flokksmenn Framsóknarflokksins. Hann segir að núverandi stjórnvöld hafi orðið ber að því að halda hlutunum of mikið í lokuðum hópi en ekki leitað til þeirra sem best væru til þess fallnir að ráðleggja.
Sigmundur hefur talað fyrir athyglisverðum hugmyndum sem falla að því að vernda gamla götumynd miðbæjarins og byggja upp í anda þess gamla en færa þó notagildi húsanna nær nútímanum til að mynda með því að nýta baklóðirnar. Þetta gerir það að verkum að margir horfa til hans í umhverfismálum.
Sigmundur segir að mörgum Framsóknarmönnum þyki leiðinlegt hvernig ímynd flokksins hafi breyst í umhverfismálum. Flokkurinn hafi alltaf verið flokkur umhverfisverndarsinna og það verði aukin áhersla á slík mál ekki síst landgræðslu og skógrækt. Hvað varði iðnað sé þó ljóst að það þurfi að skapa sem flest störf í því ástandi sem nú sé. Það verði hinsvegar að gerast í sem bestir sátt við náttúruna. Hann útilokar þó ekki að hann muni tala fyrir því að hraða umhverfismatsferlinu til að greiða fyrir framkvæmdum til atvinnusköpunar.
Framsóknarflokkurinn samþykkti að setja það sem stefnu sína að farið yrði í aðildarviðræður við Evrópusambandið. Flokkurinn setti þó ýmsa íslenska hagsmuni sem skilyrði fyrir aðildarviðræðum en venjulega nálgunin er sú að setja skilyrði í viðræðum. Sigmundur Davíð sem hefur gagnrýnt undanlátssemi íslenskra stjórnvalda við Evrópusambandið, segist telja að flokkurinn þurfi að einbeita sér að þvi að vera heill og sameinaður. Hann segir að niðurstaða flokksþingsins í Evrópumálunum hafi að því leytinu til verið ákaflega farsæl. Evrópusinnar og Evrópuandstæðingar hafi getað sameinast um þessa niðurstöðu. Í henni sé fallist á viðræður en einnig staðið mjög fast á því að ekki verði gefið eftir hvað varði hagsmuni Íslands.
Sigmundur Davíð segir að fyrst og fremst þurfi að vinna að því að leysa brýnan efnahagsvanda sem birtist í skuldastöðu heimila og fyrirtækja. Eftir það sé hægt að fara að hugleiða Evrópumálin. Það sé engin eftirspurn í Evrópusambandinu eftir gjaldþrota þjóð.