Siðanefnd Blaðamannafélagsins hefur komist að þeirri niðurstöðu að DV hafi brotið með alvarlegum hætti gegn siðareglum félagsins með því að birta viðtal við Ingvar Jóel Ingvarsson í helgarblaði DV 12.-14. júní í sumar undir fyrirsögninni Fjögur viðhöld og eiginmaður.
Í viðtalinu lýsir Ingvar Jóel nær eingöngu samskiptum sínum við ónafngreinda gifta konu og hefur uppi alvarlegar ásakanir í hennar garð um svik, lygar, lögbrot og framhjáhald. Segir siðanefndin í úrskurðinum, að markmið viðtalsins af hálfu Ingvars virðist þó vera að hrinda af sér meintum orðrómi á vegum hinnar ónafngreindu konu, um að hann hefði hótað sonum hennar.
Kona, sem ekki er nafngreind, kærði viðtalið til siðanefndar. Í kærubréfinu er því haldið fram að í viðtalinu sé með grófum hætti brotið gegn friðhelgi einkalífs konunnar og æra hennar gróflega meidd. Konan sé að vísu ekki nafngreind, en öllum sem tengist heimi kraftlyftinga og þeir sem kannst við viðkomandi aðila sé ljóst um hvern ræði þannig að nafnleynd dugi ekki til að leyna persónu konunnar.
Þá er ásökunum Ingvars Jóels alfarið hafnað sem röngum og því haldið fram að DV hafi þannig brotið gróflega gegn 3. gr. siðareglna Blaðamannafélags Íslands um að vanda upplýsingaöflun sína, úrvinnslu og framsetningu. Einnig hafi blaðið ekki uppfyllt þá skyldu, að sýna fyllstu tillitsemi í vandasömum málum og forðast allt sem valdið getur saklausu fólki óþarfa sársauka eða vanvirðu.
Baldur Guðmundsson, blaðamaður DV, sem tók viðtalið, og Jón Trausti Reynisson, ritstjóri, sendu siðanefnd greinaregrð þar sem því var hafnað að upplýsingaöflun hafi verið ábótavant. Blaðamaðurinn sagðist eftir að hafa rætt við Ingvar Jóel, hafa leitað staðfestingar á lykilatriðum í frásögn Ingvars Jóels með því að ræða við annars vegar mann sem þekki vel til í heimi kraftlyftinga og þekki vel til aðstæðna Ingvars Jóels og hins vegar við annan mann sem þekkir mjög vel til í heimi kraftlyftinga. Frásagnir þessara manna hafi rennt stoðum undir frásögn Ingvars Jóels.
Þá sé sá fyrirvari ítrekað settur í viðtalinu að um frásögn af persónulegri reynslu Ingvars Jóels sé að ræða og engin rök færð fyrir því í kærunni að frásögn Ingvars Jóels sé ekki rétt, né að konan, sem síðan kærði viðtalið, komi yfir höfuð fyrir í frásögn Ingvars. Þar standi orð gegn orði.
Fram kom í greinargerðinni að karlmaður, sem hafi kynnt sig sem lögmaður konunnar, hafi haft samband við DV og að honum hafi verið boðin birting á nafnlausri athugasemd frá téðri konu. Ekki hafi verið áhugi á því. Engin önnur athugasemd hafi borist vegna viðtalsins fyrr en kæran barst til siðanefndar.
Siðanefndin segist í niðurstöðu sinni telja, að í viðtalinu hafi þess ekki verið gætt að afmá með fullnægjandi hætti persónugreinanlegar upplýsingar um konuna, sem Ingvar Jóel beri mjög alvarlegum sökum. Viðtalið beri með sér að konan tengist „heimi kraftlyftinga“ með skýrum hætti og tengsl þessi séu undirstrikuð þar sem segi í viðtalinu að Ingvar Jóel hafi lagt alla sína peninga í stöðina sem konan rak.
„Þegar þetta er lagt saman við aðrar upplýsingar sem fram koma, um að viðkomandi „stöð“ hafi farið „á hausinn“, að konan sé gift og eigi tvo syni, þá verður að telja persónugreinanlegar upplýsingar séu með þeim hætti að jaðri við nafnbirtingu og það út fyrir „heim kraftlyftinga,“ segir m.a. í niðurstöðu siðanefndar.
Þá segir hún að hafa beri í huga að sterkar vísbendingar voru uppi um andlegt ójafnvægi viðmælandans. Hann kveðst sjálfur hafa leitað til sálfræðings og heilara. Siðanefnd telur að með þessar upplýsingar í höndunum og í ljósi þess að um mjög persónuleg og viðkvæm mál er að ræða hafi DV átt að fara sérstaklega varlega við birtingu viðtalsins og að lágmarki leita sjónarmiða gagnaðilans.
Í ljósi þessa segist siðanefndin telja, að DV hafi hvorki með fullnægjandi hætti vandað upplýsingaöflun sína né gætt þess að valda ekki saklausu fólki óþarfa sársauka og vanvirðu.