Sindri Sigurgeirsson, formaður Landssamtaka sauðfjárbænda, sagði þegar hann setti aðalfund samtakanna í dag, að það værin áhyggjuefni hvernig síendurtekin og gengdarlaus offramleiðsla sumra framleiðanda á svínakjöti er látin viðgangast og rekstur sumra svínabúa væri kominn í hendur fjármálastofnanna.
„Það voru orð í tíma töluð í morgun þegar fjárbændur höfðu orð á því við morgunverðarhlaðborðið hér á Sögu að eggin og fleskið væru líklega „Beint frá banka,“ sagði Sindri.
Hann sagði að síðasta aldarfjórðung hefði mikil neyslubreyting orðið í þjóðfélaginu og neysla á lambakjöti farið úr 41 kg á íbúa í 23 kg. Á sama tíma hafi heildarkjötneysla aukist úr 66 í 85 kg á mann.
„Niðurstaðan er því sú að lambakjöt hefur látið í minni pokann fyrir hvíta kjötinu, þar sem neysla á svínakjöti hefur aukist um 230% og neysla á alifuglakjöti um 300%. Við hljótum að vera sammála um að við þetta verður ekki unað. Þessa þróun verður að stoppa með öllum tiltækum ráðum," sagði Sindri.
Hann sagði að erfið staða lambakjöts á innanlandsmarkaði og samdráttur í neyslu væri áhyggjuefni. „Það er hinsvegar enn meira áhyggjuefni hvernig
síendurtekin og gengdarlaus offramleiðsla sumra framleiðanda á
svínakjöti er látin viðgangast. Það setur allan kjötmarkað í uppnám með
tilheyrandi verðfalli hjá öllum öðrum framleiðendum. Framleiðendaverð á
svínakjöti dugar í dag ekki fyrir breytilegum kostnaði, eigið fé þeirra
er óðum að brenna upp eða er uppurið og rekstur sumra þeirra kominn í
hendur fjármálastofnanna. Jafnvel í annað eða þriðja sinn á innan við
áratug.
Ekki hafa verið afskrifaðar háar fjárhæðir vegna sauðfjárbænda á
undanförnum árum. Það tap hefur að mestu verið borið af sauðfjárbændum
sjálfum. En fjárhæðir er tapast hafa í kjúklinga og
svínakjötsframleiðslu eru gríðarlegar. Vissulega hafa bændur þar
tapað fjármunum. En tap lánastofnanna er mælt í milljörðum. Í
niðursveiflu áranna 2002-2004 var talið að tap á hverju framleiddu
kílói af kjúklinga og svínakjöti hefði verið um 120 kr. Vissulega hafa
þeir ekki haft beingreiðslur, líkt og sauðfjárbændur, en þeir hafa haft
fullkomið frelsi til stækkunar búa og ekki sætt útflutningsskyldu líkt
og við. Greinilega haft ríkulegan aðgang að lánsfjármagni. Ekki ætla ég
síður að spyrja eftir framtíðarsýn og ábyrgð þeirra lánastofnanna sem
nú þurfa að afskrifa enn og aftur mikla fjármuni," sagði Sindri.