Meirihluti ofbeldis- eða ágreiningsmála milli skyldra og tengdra einstaklinga eru skráð á höfuðborgarsvæðinu, eða 76% ofbeldismála og 81% ágreiningsmála. Flest tilvikin áttu sér stað á heimili eða einkalóð, eða í 92% tilvika. Þetta kemur fram í rannsóknarskýrslu ríkislögreglustjóra og lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu um heimilisofbeldi.
Fram kemur á vef lögreglunnar að tilkynningar um heimilisofbeldi dreifist nokkuð jafnt yfir árið. Hins vegar séu flest tilvik tilkynnt um helgar eða 47%. Athygli veki að þegar tími tilkynningar sé skoðaður eftir vikudegi þá hafi heimilisofbeldi oftar verið tilkynnt á kvöldin á virkum dögum en eftir miðnætti og fram eftir nóttu um helgar.
Gerendur voru 787 og komu þeir við sögu í 950 tilvikum. Í 76% tilvika voru karlar gerendur og í 24% tilvika konur. Meðalaldur gerenda var 35 ár.
Konur voru líklegri en karlar til að vera ítrekað þolendur og að sama skapi voru karlar líklegri en konur til að vera ítrekað gerendur. 7% karlanna og 15% kvennanna komu oftar en einu sinni fyrir í skýrslum lögreglu sem þolendur. Þegar önnur brot gerenda voru skoðuð kom í ljós að 715 þeirra höfðu verið kærðir fyrir önnur brot en heimilisofbeldi á árunum 2000 til 2007, flestir fyrir umferðarlagabrot.
Forsaga var þekkt í um helmingi tilvika. Þegar þau tilvik voru skoðuð kom í ljós að í um 30% tilvika var heimilisofbeldi rakið til skilnaðar eða sambandsslita. Áfengis- eða vímuefnaneysla var hluti af forsögu rúmlega 18% ofbeldismála og 12% ágreiningsmála.
Rannsóknin er hluti af stærra verkefni sem hófst árið 2000 er ríkislögreglustjóri ákvað að gera rannsókn á ofbeldi, eins og það birtist í gögnum lögreglu og gögnum Landspítala háskólasjúkrahúss. Í framhaldinu var gerð áætlun um að skoða mismunandi tegundir ofbeldis og byrjað á ofbeldi gegn lögreglumönnum og birtust niðurstöður þeirrar rannsóknar í skýrslu árið 2007.
Í rannsóknarskýrslunni um heimilisofbeldi var unnið með samtals 993 mál sem töldust annaðhvort ofbeldi eða ágreiningur milli skyldra og tengdra og tilkynnt voru til lögreglu á árunum 2006-2007. Rannsóknina gerðu þær Guðbjörg S. Bergsdóttir, félagsfræðingur hjá embætti ríkislögreglustjóra og Rannveig Þórisdóttir, deildarstjóri hjá lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinu.