„Ég hef ekki fundið neitt dæmi um skatt sem þessi ríkisstjórn hefur ekki hækkað,“ sagði Birgir Ármannsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, á þingfundi nú í vikunni.
Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra greip þá fram í fyrir honum og benti á að lægra þrep virðisaukaskatts hefði ekki verið snert.
Hart var tekist á um skattastefnu ríkisstjórnarinnar, en þingmenn stjórnarandstöðunnar vildu meina að kerfið væri bæði flóknara en áður og skattgreiðendum íþyngjandi. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, þingmaður og formaður Framsóknarflokksins, sagði að hér hefði verið komið upp skattkerfi sem „refsar fyrir uppbyggingu en verðlaunar stöðnun“.
Miklar breytingar hafa verið gerðar á skattkerfinu undanfarin ár, sér í lagi eftir að núverandi ríkisstjórn komst til valda. Hún stóð frammi fyrir miklu tekjufalli í kjölfar bankahrunsins, samfara gríðarlegri skuldaaukningu ríkisins. En auk hins beina tekjuöflunarþáttar horfir ríkisstjórnin til þriggja pólitískra markmiða skattkerfisins, jafnari tekjudreifingar, uppbyggingar græns hagkerfis og ívilnana til ákveðinna markmiða, svo sem atvinnuuppbyggingar.
Gunnar tekur sem dæmi breytt fyrirkomulag fjármagnstekjuskatts. Fyrir tveimur árum hafi skattur á fjármagnstekjur verið „flöt“ 10%, en sé nú 20% og nýtt skattþrep hafi þar að auki bæst við. „Hluti húsaleigutekna skattleggst ekki lengur eins og aðrar fjármagnstekjur. Þetta er ekkert annað en flóknari útfærsla á nýju skattþrepi, því þar með er heildarskattlagning húsaleigutekna ekki í sama þrepi og almennar fjármagnstekjur. Þar fyrir utan var gefið ákveðið frítekjumark hvað varðar vaxtatekjur einstaklinga og hjóna. Þetta er mikil eðlisbreyting úr 10% flötum skatti í 20% flókinn skatt,“ segir Gunnar.
Undanfarin ár hefur það færst í vöxt að almenningur treysti á sjálfvirka forskráningu í skattframtal. Flóknara skattaumhverfi er líklegt til þess að hraða þessari þróun, þar sem fólk muni í mörgum tilfellum hreinlega ekki treysta sér til þess að reikna sjálft hvað því beri að greiða. Þetta leiðir aftur til þess að fleiri villur slæðast með og þar með þörfin fyrir leiðréttingar með tilheyrandi ómaki ríkis og skattgreiðenda.