Innlent | mbl | 3.6.2011 | 11:17

Óvíst hvað hindrar framlengingu samninga

Jón Bjarnason, sjávarútvegsráðherra, mælir fyrir frumvarpinu í dag. mbl.is/Eggert

Ógerningur er að greina það fyrirfram, hvaða forsendur geta valdið því að nýtingarsamningar við útgerðarmenn verði ekki framlengdir umfram 15 ár. Þetta sagði Jón Bjarnason sjávarútvegsráðherra í framsöguræðu sinni um kvótamálið á Alþingi í dag.

Rétturinn til viðræðna um framlengingu samninganna einskorðast við að aðilar sem hafa staðið við allar skuldbindingar geti óskað eftir viðræðum um framlengingu. Er þetta einnig með fyrrivara um heimild Alþingis til frekari breytinga á fiskveiðistjórnunarkerfinu og í annan stað að aðrar forsendur hafi ekki breyst frá upphaflegri samningsgerð, sagði Jón.

Sagði Jón að í þessu samhengi yrði litið til meginreglna samningalaga um brostnar forsendur.

Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, varð fyrstur til að veita andsvar við ræðu Jóns, sagði hann þar að ráðherra hefði ekki talað mikið um hagkvæmni veiðanna í framsöguræðu sinni. Spurði hann, í ljósi þess að veiðiheimildir væru að mestu leyti á landsbyggðinni nú þegar, hvaða réttlæti væri í því að taka aflaheimildir af þeim sem hefðu keypt þær í núgildandi kerfi, til að ráðherra gæti ráðstafað þeim eftir eigin höfði til einhverra annarra.

Jón svaraði Bjarna með því að gætt væri mjög vandaðs meðalhófs í frumvarpinu, en að þjóðin vildi þó afdráttarlausar breytingar á kerfinu, sem engin sátt væri um. Að sjálfsögðu ætti þó að gæta að því að útgerðirnar yrðu rekstrarlega hagkvæmar.

Bjarni spurði þá hvort það að leyfa framsal veiðiheimilda hefði á sínum tíma verið mistök hjá Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingrími J. Sigfússyni, sem sæti áttu í ríkisstjórn í upphafi 10. áratugarins, þegar það var heimilað.

Ekki svaraði Jón því sérstaklega í svari sínu við andsvari Bjarna, en sagði að ekki ætti að markaðsvæða byggðir landsins svo að þær gætu þurft að lúta í gras þrátt fyrir að vera staðsettar rétt við fengsæl fiskimið, rétt undan ströndum landsins.

„Er arðbært að leggja niður heilt byggðarlag og gera allar eignir þar verðlausar?" spurði Jón Bjarnason á móti og vísaði til þess að hagkvæmni sjávarútvegsins gæti miðast við fleira en efnahagsreikninga útgerðarfyrirtækja. ,,Ég tel að þingmaðurinn ætti að hverfa frá algjörri markaðshyggju sinni og taka þátt í enduruppbyggingu sjávarútvegsins sem við hér leggjum til," sagði Jón.