„Þegar sjávarútvegurinn veit ekki hve mikið verður af honum tekið þá þorir hann ekki að fjárfesta í endurbótum, uppbyggingu og því sem þarf til að halda greininni við,“ segir Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson, Binni, framkvæmdastjóri Vinnslustöðvarinnar hf. í Vestmannaeyjum.
Hann benti á að fjárfesting í sjávarútvegi hefði fallið úr tæplega 8% af tekjum að meðaltali á árunum 2002-2008 niður í 2% af tekjum undanfarin tvö ár. Hann sagði tvær meginástæður fyrir því að sjávarútvegurinn hætti að fjárfesta. Fyrst var það bankahrunið en svo tók við óvissan – um framtíð fiskveiðistjórnunar og um skattlagningu í formi auðlindagjalds.
Þetta ylli því að íslenskur sjávarútvegur væri að dragast aftur úr sjávarútvegi í öðrum löndum sem nú væri að fjárfesta og treysta stöðu sína á mörkuðum. Enn sem komið væri hefðu Íslendingar ekki misst markaði sína fyrir sjávarafurðir, en aðrir væru að sækja inn á þá af auknum krafti.
„Aðrar fisktegundir og aðrar þjóðir eru að taka af okkar hlut og stöðu á mörkuðunum,“ sagði Binni í Morgunblaðinu í dag. Hann benti á að tekjur sjávarútvegsins hefðu dregist saman í evrum talið.