Erlendir sérfræðingar telja hina íslensku leið, að tengja saman kynningu á uppruna sjávarfangs og vottun veiða, vænlega til árangurs og óskuðu þeir Íslendingum til hamingju með vottun á veiðum. Þetta kom fram á hádegisfundi Iceland Responsible Fisheries og Íslandsstofu um markaðs- og sölumál sjávarafurða og kröfur kaupenda í Kópavogi í gær.
„Allar helstu verslunarkeðjur Bretlands hafa markað sér stefnu hvað varðar sölu á sjálfbærum sjávarafurðum,“ sagði Peter Vassallo, eigandi Cumbrian Seafoods í Bretlandi, á fundi í gær, að því er fram kemur í fréttatilkynningu.
Vassallo er brautryðjandi í sölu á íslenskum fiski til Bretlands. Hann segir miklar kröfur gerðar um vottun á veiðum í sölu á sjávarafurðum og nefnir sem dæmi að verslunarkeðjur á borð við Sainsbury’s, Tesco og M&S hafi sett sér stefnu um að selja eingöngu vörur sem hafi vottun eða séu í vottunarferli. Það sé því afar mikilvægt að geta sýnt fram á rekjanleika í öllu vinnsluferlinu og sjálfbærni fiskistofna. Ávinningur vottunar sé mikill: „Verslunarkeðjan Waitrose, sem hefur selt íslenskan fisk frá árinu 1987, fór til að mynda í mikla auglýsingaherferð í kjölfar sjálfbærnisvottunar íslenska þorskstofnsins. Það skilaði sér í gríðarlegri söluaukningu.”
Á fundinum var einnig John Sackton, markaðsgreinir í sjávarútvegi og ritstjóri SeafoodNews.com, og fór hann yfir þróun á markaði og reynslu Bandaríkjanna af sölu á sjávarafurðum úr vottuðum fiskistofnum. Hann segir kröfur smásöluaðila, hvað varðar kaup fiskafurðum úr sjálfbærum stofnum, vera komnar frá þeim sjálfum fyrir tilstuðlan ýmissa umhverfissamtaka: „Umhverfissamtök beittu sér fyrir því að ná til smásala, upplýsa þá og fræða. Fljótlega var ljóst að samræmda vottun og staðla skorti og því stofnuðu World Wildlife Fund og fleiri samtök MSC-vottunina, sem hefur verið notuð víða. Wal-Mart lýsti því svo yfir árið 2006 að á næstu 3-6 árum yrðu allar sjávarafurðir í verslunum þeirra MSC-vottaðar.“ Svipuð þróun hefur átt sér stað í Bretlandi, eins og kom fram í erindi Vassallo. Hins vegar hefur Wal-Mart nú breytt stefnu sinni og mun kaupa afurðir úr stofnum sem hlotið hafa sambærilega vottun og MSC, en einskorðar sig ekki við þá vottun.
Sackton segir nokkurn styr hafa staðið um MSC-vottunina og fljótlega hafi margar aðrar sambærilegar vottanir komið til sögunnar. Til að mynda hafi Alaskaríki hætt að nota MSC-vottun sökum mikils kostnaðar og að uppbygging orðspors sem tengist uppruna sé ekki nægilega vel tryggð. Alaskamenn séu því komnir með vottun þriðja aðila byggða á FAO viðmiðunum, líkt og Íslendingar hafi kosið að gera undir merkjum Iceland Responsible Fisheries: „Það er lykilatriði að slíkar vottanir séu samkvæmt kröfum og leiðbeiningum Matvæla- og landbúnaðarstofnunar Sameinuðu þjóðanna (FAO), eins og gerist með vottun Íslendinga. Smásöluaðilar hafa lagt sig fram um að skilja sjálfbærni í sjávarútvegi og kaupa fremur fisk úr stofnum sem hafa hlotið vottun. Slíkt skapar skýra markaðsyfirburði.”