Vistheimilanefnd hefur nú skilað af sér þriðju og síðustu áfangaskýrslu um vist- og meðferðarheimili en í henni er tekin fyrir starfsemi Upptökuheimilis ríkisins á árunum 1945-1971, Unglingaheimilis ríkisins 1971-1994 og meðferðarheimilisins í Smáratúni og á Torfastöðum 1979-1994.
Var það niðurstaða nefndarinnar að ekki væri hægt að draga almennar ályktanir um að ofbeldi eða misbeiting hefði farið fram á þessum heimilum. Þó gerir nefndin nokkrar aðfinnslur, t.d. við einangrunarherbergi á Kópavogsbraut 9, þar sem rekin var neyðar- og skammtímavistun, og við fjötranir sem beitt var eftir að starfsemin var flutt í Efstasund.
Nefndin gerir sömu athugasemdir og í fyrri skýrslum um að ákvarðanatöku um vistun á heimilunum hafi verið afar ábótavant, m.a. hafi lögreglan í mörgum tilvikum tekið ákvarðanir um vistun en ekki barnaverndaryfirvöld.
Var það einnig niðurstaða nefndarinnar að mikið hefði vantað upp á eftirlit og sagði Róbert R. Spanó á fundi um skýrsluna nú sídegis að mikilvægasti lærdómur ferlisins væri brýn nauðsyn eftirlits með barnaverndarstörfum og vistunarúrræðum. Þar mætti ekkert til spara.
Vistheimilanefnd var skipuð af forsætisráðherra 2. apríl 2007 en í henni sitja Róbert R. Spanó, prófessor við lagadeild Háskóla Íslands, formaður, dr. Jón Friðrik Sigurðsson, yfirsálfræðingur á geðsviði Landspítalans og prófessor við læknadeild Háskóla Íslands og við Háskólann í Reykjavík, dr. Ragnhildur Bjarnadóttir, dósent í sálfræði við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og dr. Sigrún Júlíusdóttir, prófessor við félagsráðgjafadeild Háskóla Íslands. Framkvæmdastjóri nefndarinnar er Þuríður B. Sigurjónsdóttir lögfræðingur.
Nefndin hefur nú formlega lokið störfum en hefur gert tillögur um framhaldið. Felur ein þeirra í sér að áframhald verði á starfi nefndarinnar, enda hafi henni borist ábendingar um fleiri heimili sem þyrfti að kanna. Róbert Spanó mun þó ekki starfa áfram með nefndinni, hvað svo sem verður.