„Hafin er löngu tímabær umræða um framtíð lífeyriskerfisins. Ekki svo að skilja að hún sé ný af nálinni því áratugum saman hafa lífeyrismálin brunnið heitar á samtökum launafólks en flest önnur mál," segir Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra í grein í Morgunblaðinu í dag.
Ögmundur segir að ef lífeyrissjóðirnir eigi að nýtast samfélaginu vel til uppbyggingar verði ríki og sveitarfélög að annast milligöngu með fjárfestingar. „Lífeyrissjóðirnir gætu lánað fjármagn til uppbyggilegra verkefna en á mjög hagstæðum kjörum. Þarna færum við að nálgast gegnumstreymishugsun sem hugmyndin var að fjarlægjast með kerfisbreytingunum 1997. Reyndar áttu þær kerfisbreytingar sér miklu lengri aðdraganda því í reynd voru það bara opinberu sjóðirnir sem voru að hluta til gegnumstreymissjóðir þegar hér var komið sögu. En hugsunin á árunum 1996 og 1997 þegar þessi mál voru til umræðu var að smám saman tækju lífeyrissjóðirnir meira og minna yfir hlutverk almannatrygginga í lífeyriskerfi landsmanna. Ég er í reynd að leggja til að þessi áform verði endurskoðuð. Sjóðshluti lífeyriskerfisins verði minnkaður og fundinn stakkur sem betur hæfir vexti og nýtir peninga okkar í meira mæli í samfélagslega þágu.“
Lokaorð Ögmundar í Morgunblaðinu í dag eru þau að síðan mætti hugsa sér að nýr Auðlindasjóður, sem nú er í burðarliðnum, fengi það sérstaka hlutverk að fjármagna almannatryggingakerfi landsmanna.