Metanbílum hefur fjölgað ört á götum Reykjavíkur, svo hratt að haldi sami vöxtur áfram stendur kerfið ekki undir honum. Framleiðslugeta í Álfsnesi verður líklega fullnýtt í árslok. Í Eyjafirði stendur til að framleiða metan 2013 en afar dýrt væri að flytja gasið milli landshluta og magnið ekki nóg.
Um 700 metanbílar eru nú á höfuðborgarsvæðinu, en bílafloti landsmanna telur alls um 220.000 bifreiðar. N1 er eina fyrirtækið sem sett hefur upp afgreiðslustöðvar fyrir metangas og hefur það ekki verið fáanlegt utan höfuðborgarsvæðisins. Eigendur metanbíla hafa því margir lent í vandræðum eins og Mbl.is sagði frá í dag.
Norðurorka hefur framleiðslu næsta vor
Á næsta ári verður þó hægt að fylla á metanbíla á Akureyri, því Norðurorka stefnir á að hefja sölu metangass næsta vor. „Menn höfðu væntingar um að þetta yrði í haust og það voru vonbrigði með að það frestist til vors," segir Helgi Jóhannesson forstjóri Norðurorku. Mikil eftirspurn sé eftir gasinu, en hinsvegar hafi tekið lengri tíma að koma framleiðslunni af stað en ætlað var.
Um verður að ræða hauggas sem framleitt verður á gömlu sorphaugunum í Glerárdal og flutt í gegnum leiðslu á afgreiðslustöð í þéttbýlinu. Helgi segir að áætluð framleiðsla verðu um 1,5 milljón normalrúmmetrar í 25 ár. Þetta sé því verkefni til framtíðar og áætlanir taki mið af því.
Vonlaust að flytja gasið um langan veg
Eins og fyrr segir verður framleiðslugeta metans í Álfsnesi að líkindum fullnýtt í árslok 2012. Hermann Guðmundsson, forstjóri N1, segir að enginn augljós kostur sé til staðar sem taki við þeirri framleiðslu á höfuðborgarsvæðinu og þótt framleiðsla hefjist í Eyjafirði muni hún ekki geta annað eftirspurn á höfuðborgarsvæðinu. Nánd framleiðslustaðarins við áfyllingarstað skipti miklu máli til að það borgi sig.
„Það er alveg vonlaust kostnaðarlega séð að flytja gasið um langan veg. Þetta snýst allt um magn. Það er hægt að framleiða metangas nánast hvar sem er, en einingarverðið per líter verður alltaf mjög hátt þegar um lítið magn er að ræða og þegar þarf að aka þessu í tönkum langar leiðir þá hverfur þessi verðmunur sem er aðaldrifkrafturinn og ástæða þess að fólk vill nota metangas."
Tuttugu sinnum dýrara
Þetta helgast að sögn Hermanns m.a. af því að í tanki sem tekur 20 tonn af bensíni rúmast bara rúmt tonn af gasi. „Þannig að það er 20 sinnum dýrara að dreifa gasi heldur en að dreifa fljótandi eldsneyti." Frá Álfsnesi var metangas flutt í tönkum til að byrja með, en menn sáu fljótt að það var ekki góð framtíðarlausn og náðist því samkomulag um að Orkuveita Reykjavíkur legði pípu sem fæðir eldsneytisstöðina á Bíldshöfða.
Álfsnesið er eini staðurinn á höfuðborgarsvæðinu þar sem hagkvæmt er að framleiða metangas og Hermann segir hugsanlegt að auka framleiðsluna þar. „En til þess þarf að fara í verulegar fjárfestingar og eftir því sem ég hef heyrt, á þeim sérfræðingum sem sinna þessu hjá Reykjavíkurborg, þá er það fjárfesting upp á eitthvað á annað milljarð. Og það er ekki búið að fá botn í hvort það er viðskiptatækifæri í svo stórri fjárfestingu."
Væntingar um að framboðið batni
Hermann segir að N1 hafi ítrekað bent á þá staðreynd að metangas sé ekki óþrjótandi auðlind en enginn hafi viljað heyra þau orð. „Vandinn er auðvitað sá að það er fullt af aðilum sem hafa hagsmuni af því að selja bifreiðar og selja breytingar á bifreiðum. Þeir eru ekki endilega að kynna sér hverjar framtíðarhorfurnar eru í öflun á þessu hráefni og hvort það sé arðbært.“
Af þeirri staðreynd einni að verið er að framleiða metanbíla úti má þó vera ljóst að markaðurinn er til staðar. Hermann segir að allar þjóðir séu að leita leiða til að minnka vægi olíu og reyna að nota innlenda orkugjafa. Innflutningur á metangasi til Íslands sé ekki útilokaður, en hann yrði dýr. „Eftir því sem þessu metanmáli fleygir fram þá eru væntingar um að það náist að bæta framboðið. En það þarf auðvitað að segja fólki satt og rétt frá og ekki byggja upp skýjaborgir sem er ekki hægt að efna.“