Sérstaða þjóðkirkjunnar sögulega ákvörðuð

„Ég er ekki í hópi þeirra sem telja það slæmt að þjóðkirkjan hafi sérstöðu. Enda er sérstaða þjóðkirkjunnar staðreynd, nánast óháð okkar vilja. Hún er sögulega ákvörðuð,“ sagði Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra í ræðu sinni á Prestastefnu sem hófst í morgun. En á meðan þjóðkirkja yrði við lýði hlytu að vakna spurningar um forsendur sérstöðu hennar og í hverju hún fælist. Skiptar skoðanir væru í þeim efnum.

„En þjóðkirkjan er stofnun jafnframt því sem hún er félagsleg hreyfing og sem slík hlýtur hún að spyrja sjálfa sig spurninga sem þessarar: Hvers konar stofnun vil ég vera? Er stór stofnun betri en smá? Er þörf á þjóðkirkju? Er hætt við því að með áherslu á hið stofnanalega, hið veraldlega, þoki boðun fyrir umgjörð?“ sagði Ögmundur.

Í því sambandi nefndi Ögmundur að í stjórnmálum væri það viðtekið að betra væri að stjórnmálaflokkar væru stórir en litlir þar sem þeir væru líklegri til þess að ná völdum, halda þeim og koma stefnu sinni í framkvæmd. Þegar hann hafi verið að alast upp hafi flokkarnir yst til vinstri aldrei verið stórir og aldrei komist til valda. En kröftug grasrótarumræða hefði hins vegar hafi mikil áhrif til breytinga. Velti hann upp þeirri spurningu hvort það sama ætti við um þjóðkirkjuna.

„Hugsunin um margt smátt og hin þúsund blómstrandi blóm hefur alltaf hrifið mig og almennt er ég talsmaður margbreytileika sem getur myndað fagurt en jafnframt kraftmikið lífsmynstur. Mér hugnast vel sú hugsun að margir akrar blómstri hlið við hlið. Þetta eru vissulega viðhorf sem íslenska þjóðkirkjan hefur haft í heiðri. Á undanförnum misserum þykir mér þjóðkirkjan hafa sýnt svo ekki verður um villst að hún þolir gagnrýna umræðu um sjálfa sig í samtíðinni og hún er reiðubúin að horfa opnum augum til framtíðar,“ sagði hann.

Ræða Ögmundar Jónassonar innanríkisráðherra

• 2 blogg um fréttina

Bloggað um fréttina

• Ómar Ragnarsson: Fjötur um fót? Hvað vill þjóðin?
• Haraldur Haraldsson: Sérstaðan sögulega ákvörðuð/Það er skrítið ef þessi þjóðkirkja? á að …