Fréttaskýring: Markmiðið er að fá alla til að hreyfa sig

Meira en 85% íbúa Reykjavíkur munu stunda skipulagða hreyfingu eða íþróttir að staðaldri árið 2020 ef ný stefna í íþróttamálum Reykjavíkur, sem samþykkt var á fundi borgarstjórnar 19. júní síðastliðinn, gengur upp. Samkvæmt nýju stefnunni verður meðal annars mun meiri áhersla lögð á almenningsíþróttir og fjölskyldustarf en hingað til hefur verið gert. Undanfarin ár hefur áherslan verið á barna- og unglingastarf annars vegar og afreksfólk hins vegar. Aðrir hópar iðkenda hafa setið nokkuð á hakanum. Þannig segir í hinni nýju stefnu að einstaklingar sem ekki hafi farið út í afreksiðkun íþrótta hafi átt fáa möguleika til að blómstra innan íþróttafélaga. Þá hafi íþróttahreyfingin í Reykjavík nánast ekkert sinnt öldruðum. Þessu eigi nú að breyta.

Öllum gert kleift að æfa íþróttir án keppni

Umrædd stefna var unnin undir forystu Íþróttabandalags Reykjavíkur og Íþrótta– og tómstundaráðs Reykjavíkur. Einn kynningarfundur hefur verið haldinn fyrir íþróttafélögin. Frímann Ari Ferdinandsson, framkvæmdastjóri ÍBR, segir viðbrögðin þar hafa verið mjög góð en frekari kynningar standi fyrir dyrum.

Sem fyrr segir þykir of mikil áhersla hafa verið lögð á afreksstefnu á kostnað annarra iðkenda. Í því sambandi er bent á aukinn offituvanda og ekki síst hjá börnum. Vissulega hafi hlotist ávinningur af fyrri stefnu borgarinnar sem sjá megi á fleiri titlum íþróttafélaga í Reykjavík auk þess sem fleiri Reykvíkingar eru nú í landsliðum. Þó stendur til að rannsaka betur árangur eða árangursleysi afreksfólks í Reykjavík.

Áherslur sem nefndar eru af ÍBR og ÍTR til uppbyggingar almenningsíþrótta eru m.a. þær að íþróttafélögin sinni breiðari hópi iðkenda en áður, bæði m.t.t. aldurs og getu. Þá verði aðstaða og umgjörð fyrir almenningsíþróttir á sama stað og annað íþróttastarf félaganna. Einnig verði félögunum gert að móta sér þátttökustefnu sem geri iðkendum á öllum aldursstigum kleift að stunda íþróttir án áherslu á keppni. Með þessu móti geti þeir sem það kjósa æft íþróttir sér til heilsubótar og ánægju innan raða íþróttafélaga en slíkt hefur að mestu takmarkast við börn og afreksfólk sem fyrr segir.

Bitnar ekki á afrekshópum

Einnig stendur til að auka nýtingu íþróttamannvirkja utan háannatíma og eru Egilshöll, Frjálsíþróttahöllin, sundlaugar og íþróttahús nefnd sem dæmi. En íþróttastefna borgarinnar einblínir þó ekki aðeins á starf innan íþróttafélaganna. Einnig stendur til að auka möguleika til útivistar og hreyfingar í hverfum borgarinnar.

Frímann Ari, hjá ÍBR, bendir t.d. á hugmyndir þess efnis að félögin bjóði upp á eitthvert starf fyrir foreldra á meðan börnin séu á æfingu, s.s. göngu eða hlaupahópa.

„Hugmyndin er náttúrulega ekki sú að það eigi að taka hálfan völlinn af t.d. meistaraflokki KR í fótbolta svo aðrir geti spriklað á sama tíma á vellinum,“ segir Frímann. Það verði bara að skoða hvert tilvik fyrir sig en markmiðið sé að fá fleiri til að hreyfa sig.