Innlent | mbl | 14.12.2012 | 14:03 | Uppfært 22:32

Gylfi segir sig úr Samfylkingunni

Gylfi Arnbjörnsson, forseti ASÍ. mbl.is/Rax

Gylfi Arnbjörnsson, forseti ASÍ, segir að þingflokkur Samfylkingarinnar hafi snúið baki við hagsmunum launafólks á almennum vinnumarkaði. „Tel ég þetta svo alvarlegt að ég vil ekki lengur sem forustumaður innan verkalýðshreyfingarinnar og sem jafnaðarmaður bera á þessari stefnu þá ábyrgð sem felst í aðild minni að flokknum. Ég segi mig því hér með formlega úr Samfylkingunni,“ segir Gylfi í yfirlýsingu.

Yfirlýsingin er hér að neðan í heild:

Þegar Samfylkingin var stofnuð ákvað ég í fyrsta skipti á ævinni að ganga í stjórnmálaflokk. Það gerði ég vegna þess að ég taldi að með stofnun hennar hefði loksins orðið til það afl á vettvangi stjórnmálanna þar sem grunngildi hinnar norrænu jafnaðarmennsku, sem á rætur sínar í grunngildum verkalýðshreyfingarinnar um jafnrétti og bræðralag, ættu sér skjól og öflugan málsvara á vettvangi stjórnmálanna. Jafnframt bauð ég mig til starfa á vettvangi flokksins og vildi með því taka þátt í að móta stefnu hans og deila langri reynslu af þátttöku í baráttunni fyrir hagsmunum launafólks. Smátt og smátt hef ég þó dregið mig út úr þessu starfi og eftir að flokkurinn komst til valda árið 2007 hefur það ítrekað gerst að Samfylkingin hefur í verki fjarlægst þau grundvallarsjónarmið sem ég tel að flokkurinn eigi að byggja stefnu sína og aðgerðir á. Eftir að ég var kjörinn forseti Alþýðusambands Íslands hætti ég með öllu beinum afskiptum af starfi flokksins. Það gerði ég bæði vegna ítrekaðra árekstra um einstök mál sem Alþýðusambandið hefur lagt áherslu á og eins vegna þess að mér fannst það ekki lengur samræmast stöðu minni að vera virkur í flokkstarfi.

Nú er hins vegar svo komið að ég get ekki lengur varið það gagnvart samvisku minni og þeim hagsmunum sem ég hef helgað starfsferil minn að vera flokksbundinn í Samfylkingunni. Það afskiptaleysi, áhugaleysi, skilningsleysi og á stundum bein andstaða flokksforystunnar við mikilvæga hagsmuni almenns launafólks hefur fyllt mælinn. Hér á m.a. í hlut hik og aðgerðaleysi í atvinnusköpun, endurteknar skerðingar á réttindum elli- og örorkulífeyrisþega og atvinnuleitenda og nú síðast skattlagning á lífeyrisréttindi almenns launafólks á sama tíma og réttindi ráðherra, þingmanna, æðstu embættismanna og þeirra opinberu starfsmanna sem eiga aðild að opinberu lífeyrissjóðunum eru varin með ábyrgð ríkis og sveitarfélaga. Í öllum þessum málum tel ég að forysta og þingflokkur Samfylkingarinnar hafi snúið baki við hagsmunum launafólks á almennum vinnumarkaði, þess fólks sem treyst hefur verkalýðshreyfingunni fyrir mikilvægum hagsmunum sínum. Tel ég þetta svo alvarlegt að ég vil ekki lengur sem forustumaður innan verkalýðshreyfingarinnar og sem jafnaðarmaður bera á þessari stefnu þá ábyrgð sem felst í aðild minni að flokknum. Ég segi mig því hér með formlega úr Samfylkingunni.