Innlent | mbl | 14.3.2013 | 10:58 | Uppfært 19:12

„Hvað með farfuglana?“

„Vegna stöðu krónunnar eftir hrun og hárra tolla sem lagðir eru á þessar vörur þurfa innlendir framleiðendur varla að óttast að þeir standist ekki verðsamkeppni við þær innfluttu,“ skrifar Jóhannes. Skapti Hallgrímsson

„Hvað með farfuglana?“ spyr Jóhannes Gunnarsson, formaður Neytendasamtakanna, í grein á vefsíðu samtakanna. „Það [hlýtur] að vera mjög ámælisvert að farfuglar fái óáreittir að koma til landsins,“ skrifar Jóhannes.

Tilefni skrifa Jóhannesar er nýlegt álit ESA, Eftirlitsstofnunar EFTA, um að hérlent bann við innflutningi á hráu ófrosnu kjöti gangi gegn frjálsu flæði vöru sem ætti að gilda á öllu EES-svæðinu.

„Íslensk stjórnvöld hafa sent ESA rökstuðning fyrir þessu banni. Þar er lögð áhersla á slæma reynslu okkar síðustu tvær aldirnar eða svo á innflutningi á lifandi dýrum og dýrahúðum. Ekki er fjallað um hættuna af hráu kjöti í þessum rökstuðningi. Það verður því að segjast eins og er að þessi rökstuðningur virkar ekki mjög sannfærandi á undirritaðan frekar en þá sem fara með þetta mál hjá ESA,“ skrifar Jóhannes.

Ætti að setja alla ferðamenn í sóttkví?

Hann rifjar upp að fyrir um fimm árum hafi staðið til að heimila þennan innflutning. Þá hefði þáverandi yfirdýralæknir, Halldór Runólfsson, sagt að þeir dýrasjúkdómar sem borist hefðu til landsins á síðustu árum hefðu borist með fólki en ekki með matvælum eða dýrum. Halldór sagði einnig að aðrar þjóðir væru ekki síður hræddar við að sjúkdómar gætu borist milli svæða og landa með matvælum og því hafi ESB samþykkt umfangsmikla löggjöf og eftirlitskerfi til að koma í veg fyrir slíkt.

„Miðað við ummæli fyrirverandi yfirdýralæknis væri kannski eðlilegast að allir þeir einstaklingar sem hingað komi yrðu settir í sóttkví, enda gætu þeir borið með sér salmonellu- og saurgerlastofna sem aldrei hafa fundist hér,“ skrifar Jóhannes.

„Á sama hátt hlýtur það að vera mjög ámælisvert að farfuglar fái óáreittir að koma til landsins. Ef hættan er svo mikil af hráu kjöti að loka verði landinu fyrir innflutningi á slíku kjöti þá skulum við ganga alla leið og fyrirbyggja smit sem getur borist í bústofn landsmanna á mun auðveldari hátt en með hráu kjöti.“

Þurfa ekki að óttast um sinn hag

Hann bendir á að við viljum flytja út landbúnaðarvörur á borð við lambakjöt. Að við getum varla vænst þess að aðrar þjóðir leyfi okkur að selja það á sínum mörkuðum ef við lokum landinu fyrir innflutningi frá þeim.

Hann segir að innlendir framleiðendur þyrftu ekki að vera uggandi um sinn hag, yrði innflutningur á frosnu kjöti leyfður. Staða krónunnar og háir tollar gerðu það að verkum að innlend framleiðsla gæti vel staðist verðsamkeppni. En framboð og úrval í verslunum myndi aukast og þar með valkostir neytenda.