Vefur norska blaðsins Aftenposten birtir í dag viðtal við Sigmund Davíð Gunnlaugsson, forsætisráðherra. Þar ræðir Sigmundur samstarf Íslands og Noregs, vonbrigði hans með norsk stjórnvöld í kjölfar kreppunnar og framtíð Íslands.
Blaðamaður Aftenposten gerir ungan aldur Sigmundar að umræðuefni strax í upphafi. „Það er bara Kim Jong-un í Norður-Kóreu sem er yngri en ég af öllum kjörnum þjóðarleiðtogum í heiminum þótt hann sé að vísu kjörinn á annan hátt en ég. En að öllu gamni slepptu þá hefur mér verið tekið mjög vel alls staðar, bæði í forsætisráðuneytinu og af kollegum mínum á Norðurlöndunum,“ segir Sigmundur.
Hann er þá spurður út í samband Íslands og Noregs og hvaða áhrif kreppan hafði á það. „Íslendingar bjuggust við meiri aðstoð frá bræðrum okkar á Norðurlöndunum. Margir íslendingar sögðust vilja endurskoða álit sitt á Norðurlöndunum og öðrum Evrópulöndum í kjölfar kreppunnar, en biturleikin er nú liðinn hjá. Í öllum fjölskyldum koma upp vandamál, en við verðum bara að vinna okkur út úr þeim.“
Í viðtalinu er ítarlega farið yfir efnahagsmál. Aðspurður hvort Ísland geti haft eigin gjaldmiðil segir Sigmundur nokkra kosti vera í stöðunni. „Það sem er mikilvægt er að við byggjum hagkerfið okkar á sterkum grunni. Það eru fleiri möguleikar í stöðunni þegar kemur að gjaldmiðli. Við getum haldið íslensku krónunni, við getum tekið upp norska krónu, kanadadollar eða evru.“ Hann segir hins vegar að landið megi ekki gera þau mistök sem voru gerð í myntsamstarfi Evrópu í kringum árið 2002 þegar of mörgum þjóðum var hleypt inn í samstarfið.
Aðspurður hver sé ástæðan fyrir því að Íslendingum virðist takast að vinna sig út úr kreppunni bendir Sigmundur á þrjá þætti. „Við höfum haft eigin gjaldmiðil, við höfum algjört sjálfstæði og gátum þar með sett neyðarlög þar sem við létum bankana taka skellinn án þess að draga ríkið með sér niður í svaðið og við höfum ennþá fullt forræði yfir náttúruauðlindunum okkar.“ Hann bendir hins vegar á að Íslendingar glími enn við nokkur vandamál. „Margir Íslendingar glíma enn við skuldavanda og lágan kaupmátt. Atvinnuleysi er hins vegar lágt, ferðamenn streyma til landsins og útflutningur gengur sem aldrei fyrr.“