Engar hundakúnstir á Þingvöllum

Þingvellir eru núllpunktur Íslands. Aðdráttarafl staðarins er alltaf samt og alla daga ársins eru þar ferðamenn. Náttúran er stórbrotin og sögustaðir við hvert fótmál. Á fallegum vordegi er sérstaklega gaman á Þingvöllum.

Í gær var Öxarár í hrokavexti eftir rigningardaga. Öxarárfoss var orðinn tvöfaldur af þeim sökum. Var kominn í klæði af gerðinni XL, ef slíka lýsingu má nota um klæði hans. Á Hakinu sprönguðu erlendur ferðamenn og aðrir þrömmuðu um Almannagjá. Á vatninu syntu endur og gæsfuglar.

Til þess að styrkja viðkomustaði ferðamanna í sessi er stundum gripið til þess ráðs að setja upp leiktæki eða hoppukastala, fá töframenn til að leika listir sínar, bjóða krökkunum upp á andlitsmálun og svo framvegis. Slíkt er gott og gilt. En stundum standa staðirnir einir og sér algjörlega fyrir slíku og allt sem heitir tryllekunster, eins og Danskurinn, (sem í lauslegri þýðingu gæti merkt hundakúnstir) er algjörlega óþarft.

Og hér í lokin má segja: Skundum á Þingvöllum – og treystum vor heit.