„Það er öllum ljóst að það verður að fara að ljúka þessu,“ segir Páll Halldórsson, formaður samninganefndar BHM, um kjaradeilur bandalagsins og ríkisins. Enn hafa engir samningar náðst en félagsmenn BHM hafa nú verið í verkfalli í tæpar níu vikur.
Fulltrúar bandalagsins funduðu með Bjarna Benediktssyni, fjármálaráðherra, í gær þar sem málin voru rædd fyrir utan samningaborðið. „Menn eru bara að leita einhverra leiða,“ segir Páll, en bætir við að erfitt sé að leita án þess að tekið sé almennilega á launaliðnum.
Þá hefur verið boðað til samningafundar klukkan 14 í dag í húsakynnum ríkissáttasemjara, og segist Páll vonast til að nýjar tillögur komi fram frá ríkinu. „Við skulum vona það besta.“
Grunnkrafa BHM er að menntun sé metin til launa, og horfir samninganefndin til samninga sem gerðir voru við lækna fyrr á árinu í þeim efnum. „Ríkið taldi sig þar fært til að meta menntun lækna til launa og við teljum að það sé hægt að gera það með sama hætti við okkar fólk,“ segir hann.
Á föstudag lagði ríkið fram tilboð í deilunni sem var álíka þeim samningum sem samist hafði um á almenna markaðinum. BHM hafnaði því tilboði og segir Páll að í því hafi ekki verið horft til þessarar helstu kröfu félagsins.
BHM lagði í kjölfarið fram annað tilboð og að sögn Páls voru þar lagðar fram ítrustu kröfur félagsins sem samninganefndin var tilbúin að semja út frá. Svarið frá ríkinu hafi verið á þann veg að ekki væri hægt að semja um annað en ríkið væri að leggja fram. Samninganefnd ríkisins sleit því viðræðunum.
„Krafan sem við leggjum fram er krafa sem við erum tilbúin að semja okkur frá. Vandamálið er það að ríkið er búið að binda sig fast í þessa samninga sem hafa verið gerðir á almenna markaðnum og í þeirra huga er það að semja frá okkar kröfu að semja að þeirra kröfu fullkomlega. Við sjáum að þarna verði að finna lendingu, en það hefur reynst erfitt.“
Páll segir ýmsar leiðir færar í því fyrir samninganefnd BHM að semja sig frá sínum kröfum, en meginkrafan sé þó sú að það komi skýrt fram í nýjum samningi að það menntun skili sér í launum. „Tilboðið eins og það er núna er ekki að gera það og langt því frá,“ segir hann.
Þá segir hann fleiri stéttir líta til þessa, og bendir á kjaradeilu iðnaðarmanna. „Þetta er ekki bara spurning um háskólamenntun heldur líka það ef fólk leggur á sig eitthvað og öðlast kunnáttu, hver sem hún er, að það skili sér í launum. Annars hugsa menn sig tvisvar um áður en þeir fara út í slíkt.“