Jafnvel þó „hatursorðræða“ geti falið í sér brot á hegningarlögum þá hefur vinnuveitandi ekki sjálfkrafa heimild til að grípa til íþyngjandi aðgerða gagnvart starfsfólki sem viðhafa ummæli sem fallið geta undir skilgreiningu „hatursorðræðu“, sér í lagi þegar háttsemi viðkomandi á sér stað utan starfs.
Heimild til slíkrar skerðingar tjáningarfrelsis starfsfólks Reykjavíkurborgar er hvorki að finna í kjarasamningum sem Reykjavíkurborg hefur gert við stéttarfélög né verður sú heimild leidd af almennum lögum.
Frétt mbl.is: Með fyrirspurn um hatursorðræðu
Þetta er meðal þess sem kemur fram í svari borgarlögmanns við fyrirspurn Halldórs Auðar Svanssonar, borgarfulltrúa Pírata. Hildur Sverrisdóttir, borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins, lagði í janúar fram fyrirspurn í mannréttindaráði Reykjavíkurborgar um hatursorðræðu.
Tilefnið var tiltal sem nokkrir starfsmenn Reykjavíkurborgar fengu fyrir að hafa látið falla hatursfull ummæli á opinberum vettvangi um fólk vegna trúarskoðana þess, kynhneigðar eða uppruna. Vildi hún vita hver hefði valdheimildir til slíks tiltals, út frá hvaða forsendum og hvort það mat sé í samræmi við landslög.
Á síðasta fundi mannréttindaráðs Reykjavíkurborgar var lagt fram svar mannréttindaskrifstofu við fyrirspurn Hildar. Þar sagði meðal annars:
„Samkvæmt upplýsingum mannauðsskrifstofu eru afleiðingar þess að starfsmaður borgarinnar verði uppvís að hatursorðræðu getur það leitt til áminningar í starfi og brottreksturs láti viðkomandi ekki af slíku háttalagi eftir áminningu.“
Halldór ákvað í kjölfarið að senda borgarlögmanni fyrirspurn vegna málsins og liggur niðurstaðan nú fyrir. Bar hann svar borgarlögmanns undir mannauðsdeild borgarinnar og barst þetta svar:
„Mannauðsdeild er sammála áliti borgarlögmanns. Fyrri svör mannauðsdeildar miðuðust við það að starfsmaður hefði brotið af sér í starfi og er miður að það hafi ekki komið nægilega skýrt fram.“