Ögmundur Jónasson, þingmaður Vinstri grænna, hefur lagt fram þingsályktunartillögu fyrir Alþingi þess efnis að hæstu föstu launagreiðslur ríkisins verði þrisvar sinnum hærri en lágmarkslaun.
Í þingsályktunartillögunni er kveðið á um að fjármálaráðuneytinu og undirstofnunum þess verði falið að tryggja að samið verði með þessum hætti við gerð kjarasamninga.
„Ákjósanlegast væri að launabilið yrði talsvert minna en nemur þreföldum mun en með þeirri launastefnu sem í tillögu þessari felst yrði engu að síður dregið verulega úr kjaramisréttinu,“ segir í þingsályktunartillögunni. „Í stað þess að beðið sé eftir því að gengið hafi verið frá samningum láglaunamannsins svo smyrja megi á kjör hátekjufólksins þá verður byggð inn í kerfið eins konar varnarvísitala fyrir lægstu launin nái tillagan fram að ganga.“
Í þingsályktunartillögunni er lagt til að kjör hinna hæstu verði fyrst ákveðin og að því búnu verði gengið frá almennum kjarasamningum, „ella kæmi til kasta sjálfvirkrar vísitölu sem kalla mætti varnarvísitölu lágtekjufólks.“
Þegar vísað er til fastra greiðslna er ekki aðeins átt við sjálfan launataxtann heldur einnig aðrar fastar greiðslur, þ.e. álag og fríðindi sem flokka má til ávinnings. „Enda þótt launabilið hjá hinu opinbera sé óásættanlega mikið, þá er það ranglæti smávægilegt miðað við almenna markaðinn þar sem sjálftökumenn skammta sér í mánaðartekjur jafnvel margföld árslaun verkafólks. Með löggjöf verður þetta varla lagað en fordæmi almannaþjónustunnar gæti orðið siðferðilegur vegvísir,“ segir í þingsályktunartillögu Ögmundar.
„Þá má ætla að samningamenn reyndu að koma ákvæðum um varnarvísitölu lágtekjufólks inn í kjarasamninga á almenna markaðnum. Viðmiðið gæti verið meðaltalslaun stjórnar Samtaka atvinnulífsins. Án öryggistappa af þessu tagi yrði víðtækt handjárnað samflot á launamarkaði alltaf á forsendum hátekjufólksins, enda mikill ákafi þar á bæ að koma slíku fyrirkomulagi á. Síðan kæmu hátekjuskattar til sögunnar til að draga úr grófasta misréttinu sem út af stæði,“ segir í þingsályktunartillögunni.