Mikil tækifæri leynast í fluginu

Áttatíu ár voru liðin á fimmtudaginn frá því að Flugmálafélag Íslands var stofnað, en innan vébanda þess starfa nær öll félög, samtök og hópar sem tengjast flugstarfsemi og flugíþróttum á Íslandi í dag. Þá hefur félagið frá upphafi lagt áherslu á að efla flugöryggi hér á landi. „Markmiðið með félaginu, sem hefur ekki breyst í öll þessi ár, er að vekja áhuga á flugmálum og fræða almenning og upplýsa um það sem er að gerast í flugheiminum,“ segir Matthías Sveinbjörnsson, forseti félagsins. „Það hefur verið með kynningar, hvatt einstaklinga til að sinna flugmálum, stutt við og styrkt flugsport og fleira.“

Áhugi á flugi mikill hér á landi

„Ég myndi segja að staða flugsins væri mjög góð á Íslandi,“ segir Matthías. „Flugið er mjög stór hluti af íslensku hagkerfi, það eru mjög margir sem hafa atvinnu af flugi.“ Þá sé mikil gróska í öllu flugi. „Almenningur er áhugasamur um flug,“ segir Matthías og bætir við því til stuðnings að hérlendis séu um fimm sinnum fleiri flugmenn á íbúa en í Bandaríkjunum, sem þyki mikil flugþjóð. Mjög margir af þeim séu einkaflugmenn.

Friðbjörn Orri Ketilsson, varaforseti félagsins, bætir við að áhugann megi eflaust einnig útskýra með því að samgöngur voru hér lengst af torveldar. „Þegar þú horfir til dæmis á vogskorna firði þar sem erfitt er að fara á milli er flugið nánast eins og draumur. Flugið minnkaði í raun landið og sameinaði byggðir landsins.“ Fólk af eldri kynslóðinni hugsi því enn með mikilli hlýju til þess.

Mikil samheldni í upphafi

Matthías rifjar upp að í árdaga flugsins á Íslandi hafi þurft að byggja upp alla aðstöðu og alla flugvelli. „Í upphafi voru menn aðallega á flugbátum, því að greiðasta aðgengið á milli þéttbýlisstaða var í gegnum hafnirnar,“ segir Matthías. Því hafi verið verk að vinna.

„Ég held að á þessum uppbyggingartímum, þegar þessi atvinnufélög voru stofnuð og fóru í samkeppni við stórfyrirtæki, hafi þessi hópur verið mjög samheldinn. Stjórnmálamenn, embættismenn og frumkvöðlarnir sem voru á bak við félögin störfuðu mjög náið saman við að byggja þetta upp,“ segir Matthías.

Friðbjörn Orri bætir við að í gegnum tíðina hafi verið þverpólitísk sátt um að vera með öflugar flugsamgöngur, ekki bara á landinu sjálfu heldur einnig í millilandaflugi. Stjórnmálamenn hafi á þeim tíma beitt sér til þess að tryggja framgang flugsins.

Kennsluflug gæti lagst af

Talið berst að Reykjavíkurflugvelli, en mikil óvissa hefur ríkt síðustu árin um það hvort hann verði áfram. „Mér finnst það sýna styrk flugsins hverju menn hafa þó áorkað miðað við þau erfiðu ytri skilyrði sem pólitíkin hefur skapað síðustu áratugi. Við höfum séð uppbyggingu á flugkennslu, uppbyggingu á einkaflugi og uppbyggingu á atvinnuflugi þrátt fyrir þann litla pólitíska skilning sem fluginu hefur verið sýndur,“ segir Matthías.

Matthías og Friðbjörn Orri eru ómyrkir í máli um þau áhrif sem það gæti haft að úthýsa kennsluflugi úr Vatnsmýrinni. „Að óbreyttu leggst kennsluflug af. Það er enginn annar flugvöllur sem getur tekið við þessu,“ segir Friðbjörn Orri. „Valið stendur ekkert endilega á milli þessa vallar eða einhvers annars flugvallar, heldur gæti valið snúist um að fólk færi frekar til útlanda til þess að læra flug,“ segir Matthías.

Hann bætir við að hefðu stjórnmálamenn verið hliðhollari flugi væri hér líklega að finna flugsafn á Reykjavíkurflugvelli og öfluga kennsluaðstöðu þar sem hægt væri að þjálfa erlenda flugmenn. Matthías nefnir sem dæmi að slík starfsemi sé á höfuðborgarsvæðinu, en í Hafnarfirði. Töluvert sé um að erlendir flugmenn sæki þangað í nám.

Gríðarleg vaxtartækifæri

Matthías og Friðbjörn Orri vilja þó frekar á þessum tímamótum leggja áherslu á þá grósku og þau tækifæri sem leynist í fluginu á Íslandi. „Það eru gríðarleg vaxtartækifæri,“ segir Matthías. Tækifærin velti þó ekki á ferðamannastraumnum til landsins, heldur snúist þau aðallega um leiðakerfið sem flugfélögin eru að byggja yfir Norður-Atlantshafið og flutning farþega þar yfir. Íslensk félög séu komin með um 2% hlutdeild á þeim markaði. „Ef menn vildu gætu menn horft lengra. Tækifærin eru klárlega til staðar,“ segir Matthías. „En til þess þarf öfluga grasrót og innviði til þess að styðja við slíkan vöxt. Á það hefur skort á síðustu árum.“