Er Íþróttaálfurinn heima?

Það er stundum hringt á bjöllu hjá fjölskyldunni í Hafnarfirði og spurt eftir Íþróttaálfinum; hvort hann megi koma út að leika. Þar býr hann nefnilega, Dýri Kristjánsson, sem leikið hefur Íþróttaálfinn í heilan áratug. Reyndar segist hann vera Íþróttaálfurinn því hann finnur sig vel í hlutverkinu. Hann fær útrás fyrir fimleikaþörfina en um leið hjálpar hann og skemmtir börnum sem er hans hjartans mál.

Dýri segist standa á höndum næstum jafn mikið og á fótunum. Það er orðið að fjölskyldusporti og stunda þau það saman, að standa á höndum víðs vegar um húsið í ýmsum aðstæðum. Með útsýni yfir Heiðmörkina fáum við okkur kaffi og ræðum þetta handstandandi líf.

Stundum kallaður Animal

Maðurinn með óvenjulega nafnið situr við tölvu alla daga. En hann á sér annað líf og fjörugra. Hann hefur komið fram sem Íþróttaálfurinn í kringum þúsund sinnum.

Spurður út í nafnið segir Dýri það vera úr Dýrafirði, og bar afi hans nafnið. „Það eru sjö á landinu sem heita Dýri, það er ekki algengt nafn,“ segir hann og segist ekki hafa orðið fyrir aðkasti vegna nafnsins. „Það var auðvitað alveg gert grín að þessu en ekkert meira en öðrum var strítt. Ég hef stundum reynt að gera grín að nafninu á undan öðrum,“ segir hann en í Bandaríkjunum var hann stundum kallaður Animal.

Hagfræðinám og fimleikar

Dýri segist vera mikill Bandaríkjamaður enda fæddur þar í landi í Conneticut-ríki árið 1980 en þar var faðir hans við nám í læknisfræði á níunda áratugnum. Hann er í miðið af fimm systkinum og segir alltaf hafa verið mikið fjör á heimilinu.

Þegar heim var komið árið 1985 flutti fjölskyldan í Breiðholtið þar sem Dýri sleit barnsskónum en eftir grunnskóla fór hann í Menntaskólann í Reykjavík. Þaðan lá leiðin aftur til fyrirheitna landsins en Dýri er með tvöfalt ríkisfang. Hann stundaði þar hagfræðinám við Háskólann í Minnesota í Minneapolis. „Það var tvennt sem dró mig þangað. Ég vildi halda áfram í fimleikum, en ég hafði alltaf verið í fimleikum og ég vildi halda áfram að æfa og keppa. Það hefði verið heldur erfitt hér. Svo vildi ég alltaf fara aftur til Bandaríkjanna þannig að í stúdentsgjöf fékk ég frá foreldrum mínum ferð til að heimsækja fjóra háskóla og á endanum valdi að fara til Minneapolis. Þar keppti ég fyrir háskólann sem var frábær lífsreynsla. Bæði lærði ég mikið í skólanum en umfram allt lærði ég mikið í lífinu, að sjá um mig sjálfur. Þarna þurfti maður að standa á eigin fótum,“ segir hann og útskýrir að á þeim tíma hafi ekki verið jafn auðvelt að hafa samband heim og núna. Dýri naut sín vel í Bandaríkjunum við nám og fimleikaiðkun en hann var í fimleikaliði skólans og keppti víða.

Störfin alveg gjörólík

Eftir tæp fimm ár þar ytra flutti Dýri heim með hagfræðigráðuna í farteskinu og reynslunni ríkari. Hann fékk strax vinnu í bankageiranum. „Alla mína vinnutíð hef ég starfað hjá Arion banka og forverum hans,“ segir Dýri sem er nú sjóðsstjóri hjá Stefni, dótturfyrirtæki Arion banka þar sem hann stýrir skuldabréfasjóðum. „Hljómar gjörsamlega á hinum endanum við hitt starfið mitt!,“ segir hann og hlær.

„Það myndast ákveðið jafnvægi, án þess að vera of dramatískur þá held ég að ég myndi brjálast ef ég væri bara við tölvuna endalaust. Og eins frábært og Íþróttaálfsstarfið er þá tekur það virkilega á. Líkamlega og líka andlega. Það geta verið erfiðar skemmtanir. Mér finnst mjög gaman að heimsækja barnaspítalann, krakka sem minna mega sín og það er alls ekki auðvelt.“

Gömul risaeðla hjá Gerplu

Dýri byrjaði tíu ára að æfa fimleika hjá Gerplu og er ekki hættur enn. „Ég lít ekki á það þannig að ég sé hættur þótt ég æfi ekki nóg til að keppa. En ég fer enn í Gerplu, er orðin gömul risaeðla þar. Er með góðfúslegt leyfi til að mæta þegar mér hentar,“ segir Dýri og brosir.

Hann er alltaf tilbúinn með tösku í bílnum til að skreppa á æfingu eftir vinnu og finnst það alltaf jafn gaman. „Síðastliðin ár hefur það breyst þar sem ég er kominn með fimm manna fjölskyldu sem samanstendur af Ingibjörgu [Sveinsdóttur] kærustu minni, Lönu Björk 13 ára fimleikastúlku, Birki Thor 10 ára fótbolta- og handboltastrák og Elísabetu Leu sem er 2 ára. Minn æfingasalur er núna hér á gólfinu,“ segir hann og bendir á stofugólfið. Dýri segist gjarnan gera armbeygjur og heljarstökk með allri fjölskyldunni.

Alla tíð keppti Dýri mikið heima og erlendis. „Frá því að ég var fjórtán ára keppti ég svona tvisvar á ári, á Norðurlandamótum og Evrópumótum. Ég fór tvisvar á heimsmeistaramót, einu sinni í Kína og einu sinni í Los Angeles,“ segir hann. „Ég man þegar ég fór á fyrsta Norðurlandamótið mitt, um fjórtán, fimmtán ára. Þá ætluðum við að sigra heiminn. En svo sáum við hina strákana. Og við vorum alls ekkert frambærilegir miðað við þá. Við vorum nánast aðhlátursefni, ég trúi ekki að ég sé að segja þetta um sjálfan mig, þeir voru svo miklu betri. En þá komum við til baka ákveðnir í að bæta okkur. Og nokkrum árum síðar vorum við farnir að lenda á verðlaunapalli af og til,“ segir Dýri. „Við náðum þeim að vissu marki, en þegar komið var í Evrópumót og heimsmeistaramót var erfitt fyrir okkur að bera okkur saman við rússenska og kínverska stráka sem æfðu í fimleikaskólum frá unga aldri. En við náðum góðum árangri og ég komst að í háskóla í fimleikum, og var fyrsti íslenski strákurinn til að gera það. Og var fyrirliði liðsins síðasta árið,“ segir hann.

Bing Bang dans á hálftíma

Latabæjarævintýrið hans Dýra hófst árið 2006. „Það eru alveg tíu ár síðan! Það vildi þannig til að það var verið að taka upp þættina og í þáttunum þarf Íþróttaálfurinn að fara á milli staða og er oftast í einhverjum heljarstökkum og flikkflökkum. Það hefði verið heldur mikil áhætta að láta Magga Scheving gera þetta allt. Enda er hann sá sem bjó til Latabæ og er hugmyndasmiðurinn, aðalleikari og leikstjóri. Þá var farið í það að finna mann sem hentaði og væri svipaður í vexti og hann,“ útskýrir Dýri og var hann þá valinn í starfið.

Upphaflega var Dýri að stökkva fyrir myndavélina og voru stökkin klippt inn í þættina. „Þegar Maggi sleit upphandleggsvöðva átti hann að vera að skemmta í London. Þá var ég reyndar í Grikklandi en ég fékk símtal um hvort ég vildi stökkva inn fyrir hann. Þannig að ég kom heim og Selma Björns kenndi mér Bing Bang dansinn á hálftíma,“ segir Dýri sem hélt svo af stað til London. „Það heppnaðist bara vel og þá byrjaði ég að fá einstaka skemmtanir erlendis og boltinn byrjaði að rúlla hægt og rólega. Svo árið 2010 kom upp sú hugmynd að skemmta á leikskólum landsins, að fá Íþróttaálfinn í heimsókn og það heppnaðist mjög vel. Ég er auðvitað hagfræðingur þannig að ég er með excel-skjal yfir þetta allt! Ég er kominn vel yfir eitt þúsund skemmtanir á þessum tíu árum. Það voru vel yfir 120 skemmtanir á ári síðastliðin ár. Það er þriðji hver dagur, nánast,“ segir Dýri en aðalvinna Íþróttaálfs er um helgar. Lana Björk, stjúpdóttir Dýra, kemur oft fram með Dýra sem Solla stirða og Ingibjörg hefur oft séð um tónlistina í skemmtunum, þannig að Dýri nær að samtvinna fjölskyldulífið við vinnuna.

Síðasta skipti sem Magnús skemmti var árið 2010 og síðan þá hefur Dýri alfarið tekið við hlutverkinu. „Hann hefur alveg farið í búninginn af og til en árið 2014 sagði hann þetta alveg gott.“

Dýri segir að hann hafi lært mikið af starfinu á þessum áratug og fengið að ferðast víða um heim. Það er ekkert lát á eftirspurninni eftir hinum liðuga og spræka Íþróttaálfi. „Þegar fyrirtækið var selt til Turner fyrir 4-5 árum síðan þá bjóst ég við að það myndi eitthvað róast. En núna 2016 er 30% meira að gera en 2015,“ segir hagfræðingurinn sem einnig er titlaður Íþróttaálfur í símaskránni. „Það eru svo mörg börn í heiminum og erfitt að hitta þau öll. Og til þess að hitta sem flest þarf ég að vera mikið í búningnum.“