Hreppsnefnd Árneshrepps ákvað á fundi sínum í dag að fresta því að taka ákvörðun um hvort ráðist verður í kostamat á virkjun innan sveitarfélagsins annars vegar og stofnun þjóðgarðs eða verndarsvæðis hins vegar. Tillöguna að kostamatinu setti Sigurður Gísli Pálmason, aðaleigandi IKEA á Íslandi, fram í athugasemd sinni á skipulagstillögu vegna Hvalárvirkjunar nú í haust. Sigurður Gísli hefur boðist til að greiða fyrir matið sem yrði unnið að sérfræðingum.
Eva Sigurbjörnsdóttir, oddviti Árneshrepps, segir að tillaga Sigurðar Gísla um kostamatið verði tekin fyrir á fyrsta fundi hreppsnefndarinnar á nýju ári. Á þeim fundi verði fjallað um allar athugasemdir sem bárust vegna breytingartillagna á aðalskipulagi og deiliskipulagi vegna fyrirhugaðrar Hvalárvirkjunar. „Meirihluti hreppsnefndar vildi bíða með þetta og kynna sér málið betur,“ segir Eva.
Hún segir hugmynd að kostamati þó hafa verið rædda töluvert á fundinum í dag. Ýmist sé talað um þjóðgarð eða verndarsvæði og hreppsnefndarmenn vilji átta sig betur á málinu áður en þeir taki ákvörðun um framhaldið. „Það eru ýmsar myndir sem eru til af svona löguðu og þess vegna ætlum við að skoða þetta betur og taka þetta fyrir í janúar.“
Hún segir að í þeirri vinnu sem framundan er verði sérfræðingar kallaðir til, m.a. skipulagsfulltrúi og lögfræðingar.
VesturVerk, sem er í meirihlutaeigu HS Orku, áformar að reisa Hvalárvirkjun í eyðifirðinum Ófeigsfirði í Árneshreppi. Það sem Sigurður Gísli leggur til að verði gert er að kostir og gallar bæði virkjunar og þjóðgarðs eða verndarsvæðis verði metnir. Niðurstöðuna yrði svo hægt að nýta til að taka upplýsta ákvörðun um framhaldið á forsendum heimamanna.
Telur Sigurður Gísli að slíkt mat, yrði það samþykkt, gæti tekið 3-4 mánuði.
Hann sagði í samtali við mbl.is í síðustu viku að þjóðgarður gæti haft annað og meira hlutverk en það eitt að vernda náttúruna. Þannig yrði búseta innan hans og aðstæður skapaðar til rannsókna og þróunar atvinnulífs. Slík svæði er þegar að finna víða um heim undir merkjum Menningarmálastofnunar Sameinuðu þjóðanna, UNESCO, þangað sem Sigurður sækir hugmynd sína. Verkefnið kallast „Man and the Biosphere“ eða Maður í lífheimi.“
Ekki þyrfti að koma til eignarnáms lands við stofnun verndarsvæðisins og hefðu einhverjir landeigendur ekki áhuga á að vera með í verkefninu væri þeim frjálst að standa utan þess. Frumkvæði að stofnsetningunni þyrfti ekki að koma frá ríkinu.