Ljósmynd, sem er hluti af sýningunni Demoncrazy á Listahátíð Reykjavíkur og sýnir þrjár berbrjósta konur í Alþingishúsinu, er tekin í þingflokksherbergi Sjálfstæðisflokksins. Var það formaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins sem gaf leyfi fyrir myndatökunni og gerði forseti Alþingis ekki við það neinar athugasemdir. Þá gaf skrifstofustjóri Alþingis leyfi fyrir því að hópur berbrjósta kvenna gengi út um aðaldyr þinghússins sem hluti af sama listviðburði.
Einnig hafði verið tekið vel í þá ósk aðstandenda Listahátíðar um samvinnu við Alþingi um uppsetningu mynda og var forseti því meðmæltur. Ekki kom þó til þess því annar heppilegri vettvangur fannst fyrir myndirnar.
Þetta kemur fram í svari Steingríms J. Sigfússonar, forseta Alþingis, við fyrirspurn Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar, formanns Miðflokksins, sem virðist ósáttur við að Alþingishúsið hafi verið nýtt þessum listræna tilgangi. Vildi Sigmundur meðal annars fá að vita hver hefði veitt leyfi fyrir því „að hálfnakið fólk nýtti Alþingishúsið í auglýsingaskyni og gengi þaðan á sama hátt og forseti Íslands og þingmenn gera við þingsetningu?“ Og hvort forseti þingsins teldi slíka notkun á þinghúsinu og þinghefðum til þess fallna að auga virðingu Alþingis.
Sagði Steingrímur svari sínu að eflaust væru skiptar skoðanir á því og færi það eftir smekk manna og viðhorfi til listsköpunar. „Viðhorf forseta er að Alþingi eigi að vera í góðum tengslum við þjóðlífið og finna til í stormum sinnar tíðar. Þar á meðal er að leggja fyrir sitt leyti lið ef óskað er eftir atbeina við listsköpun og atburði af því tagi sem Listahátíð í Reykjavík er og ekki síst ef vettvangur slíkra atburða er næsta nágrenni þinghússins.“
Steingrímur svaraði því líka til að væntanlega yrðu sömu viðhorf uppi ef eftir sambærilegu leyfi væri leitað í framtíðinni og aðstæður væru sambærilegar. „Vonandi verður aldrei farið inn á þá braut að láta einhvers konar listpólitíska íhlutun eða afstöðu ráða för heldur almenn sjónarmið.“
Sigmundur vildi einnig fá að vita hvort leyfisveitingin hafi verið tengd stuðningi forseta þingsins við málstað þeirra er leyfið fengu. Steingrímur sagði enga slíka afstöðu hafa verið tekna. „Forseti dregur þó enga dul á að hann lítur með velvilja og aðdáun á þá vakningu sem konur hafa með hetjulegri framgöngu sinni og frásögnum vakið varðandi margs konar forneskjuleg viðhorf og óásættanlega framkomu sem þær mega enn sæta í samtímanum vegna kynferðis síns.“
Að lokum spurði Sigmundur hvort leyfið væri til marks um að vænta mætti frekari tilslakana á klæðaburði Alþingismanna, en Steingrímur sagði umræddan listviðburð vera rótgrónum venjum um snyrtilegan klæðaburð þingmanna við vinnu sína á þingstað óviðkomandi með öllu.
Í svari sínu tók Steingrímur einnig sérstaklega fram hvaða áhrif #metoo byltingin hefði haft og tengsl listviðburðarins við hana. „Rétt er að minna á í þessu sambandi að listviðburður þessi og gjörningur er í beinu samhengi við þá vakningu sem konur víða um heim, og einnig á Íslandi, hafa hrundið af stað undir formerkjunum „Ég líka“ og hefur m.a. leitt til þess að Alþingi hefur nú breytt siðareglum sínum og einnig haldið rakarastofuviðburð, hvort tveggja í því skyni að vinna gegn hvers kyns kynbundnu áreiti, kynbundnu ofbeldi, einelti og annarri óásættanlegri hegðun.“