Höfuðskepnurnar hafa sýnt mátt sinn og megin á Vestfjörðum og Norðurlandi frá því á fimmtudaginn og „nánast ofsaveður“ hefur riðið þar yfir, eins og Hrafn Jökulsson orðar það í samtali við mbl.is.
„Þetta var mikilfenglegasta veður sem ég hef séð að sumarlagi hér á þessum slóðum. Ég kom hér fyrst fyrir 46 árum og hvorki ég né aðrir elstu menn munum annað eins úrhellisregn. Þetta var engu líkt,“ segir Hrafn, sem er staddur í Norðurfirði á Ströndum og segir nú loks sjá fyrir endann á veðrinu, þó að enn rigni.
Veðrið virtist að sögn Hrafns ætla að ganga niður í hádeginu í dag en tók sig að nokkru leyti aftur upp. „Nú er aftur byrjað rigna og við vitum ekki hvaðan á okkur stendur veðrið beinlínis,“ segir Hrafn.
Hrafn fór í skoðunarferð í gær og fylgdist með veðurhamnum. „Það var mikilfenglegt að fylgjast með þessu og briminu, sem var hér hvítfyssandi út á haf með tröllvöxnum öldum. Þó að ég sé ýmsu vanur var stórbrotið að fylgjast með náttúruöflunum, þar sem þau sungu sína synfóníu á hástigi,“ lýsir Hrafn.
Hrafn sér fram á að með kvöldinu skáni veðrið en auk úrkomunnar er bálhvasst. „Þetta ætti að vera síðasti þátturinn í þessu mikla drama sem hefur verið á boðstólnum hér síðan á fimmtudaginn. Þó að Veðurstofan sé ágæt erum við farin að draga hér fram veðurgleggstu menn og þeir staðhæfa að fallegur mjólkurlitur á himni sem leggst yfir fjöllin boði að undir miðnætti getum við aftur farið að njóta birtunnar, og að sólin verði í hátíðarskapi á morgun,“ segir Hrafn.
Úrkoman hefur verið slík að allt er enn á floti á svæðinu. Hrafn segir þetta ekki hafa skapað hættu svo nokkru nemi þó að gera hafi þurft ráðstafanir eins og að dæla úr einstaka fullum báti við höfnina.
Þó að Hrafn segi að á tímapunkti hafi ekki verið hundi út sigandi er meðaumkunin minni með mönnunum og hann sjálfur fór ásamt föruneyti í dag að hreinsa fjörur bæði í Ingólfsfirði og við Finnbogastaði.
„Þetta eru vaskir sjálfboðaliðar frá Veraldarvinum frá þremur heimsálfum sem stóðu sig eins og herforingjar í rigningunni hér í morgun sem var þá orðin að hefðbundnu íslensku roki og rigningu. Þau unnu að kappi en loks varð ég að senda þau inn í hús, enda ekki þurr þráður á þeim eftir afrek dagsins. En það jafnast ekkert á við að skila góðu dagsverki í svona veðri,“ segir Hrafn.